________________
ਧੀ) ਭਾਵ ਸਾਧੂ ਇਕੱਲਾ ਹੀ ਗੋਡੇ ਦੇ ਸਿੰਗ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਿਰਭਯ ਹੋ ਕੇ ਘੁੰਮੇਂ।
$ ਗ਼ਰੀਬ ਦਰਿਦੀ ਬਾਹਮਣ ਦਾ ਕਲਿਆਣ
ਭਗਵਾਨ ਬੜੇ ਹੀ ਰਹਿਮ-ਦਿਲ ਦੇ ਮਾਲਕ ਸਨ । ਆਪਣਾ ਬਿਗਾਨਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਸਿੱਖਿਆ ! | ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਦੁਖੀਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਬੜੀ ਦਿਆਲਤਾ
ਸੀ ! ਰਾਣੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਚਲੇ ਆ ਰਹੇ ਮਹਾਂਵੀਰ ਜੀਵਨ | ਚਰਿੱਤਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਇਕ ਮਿੱਠਾ ਪ੍ਰਸੰਗ ਹੈ :
ਇਕ ਸਮੇਂ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਭਗਵਾਨ ਉਜਾੜ ਬਣ ਵਿਚ ਧਿਆਨ ਲਾਈ ਖੜੇ ਸਨ : ਪਰਗਹਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ) ਦੇ ਨਾਂਉਂ ਤੇ ਭਗਵਾਨ ਕੋਲ ਕੋਈ ਵਸਤੂ ਨਹੀਂ ਸੀ । ਸਿਰਫ ਇਕ ਦੀਖਿਆ ਦੇ ਮੌਕੇ ਤੇ ਇੰਦਰ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤਾ ‘ਦੇਵਦੁਸ਼’ ਕਪੜਾ ਸ਼ਰੀਰ ਤੇ ਪਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ।
ਇਕ ਦਰਿਦਰੀ ਬਾਹਮਣ, ਭਗਵਾਨ ਕੋਲ ਜਾ ਕੇ ਬੇਨਤੀ ਕਰਣ ਲੱਗਾ :
(ਭਗਵਾਨ ! ਮੇਰੇ ਗਰੀਬ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਤੇ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੋ । : ਮੈਂ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਬਦ-ਕਿਸਮਤ ਹਾਂ। ਹੋਰ ਤਾਂ ਹੋਰ ਘਰ
ਵਿਚ ਖਾਣ ਲਈ ਇਕ ਸਮੇਂ ਦਾ ਅੰਨ ਤਕ ਨਹੀਂ ਹੈ । ਕਸ਼ਟਾਂ ਦਾ ਸਤਾਇਆ ਜੰਗਲ ਵਿਚ ਖ਼ਾਕ ਛਾਣਦਾ ਹੋਇਆ ਆਪਦੇ ਚਰਣਾਂ ਵਿਚ ਪੁੱਜਾ ਹਾਂ । ਦਿਆਲੂ, ਦਿਆ ਕਰਕੇ, ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਕੁਝ ਆਪਣੀ ਦਿਆ ਦਾ ਦਾਨ ਬਖਸ਼ੋ ।''
[ ੧੭ }
