________________
ਚਾਹਿਦੀ ਹੈ। ਪਰਿਵਾਰ ਜਾਂ ਗਹਿਰੇ ਮਿੱਤਰ ਜਾਂ ਮਹਾਵੀਰ ਦੀ ਪ੍ਰਤਿਮਾ ਦੇ ਨਾਲ ਸਾਡਾ ਜੇ ਲਗਾਉ ਵੀ ਚਿੱਤਰ ਹੈ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਪਹਿਲਾ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤਰ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਦੀ ਲਾਲਸਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ।
ਭਾਗਵਾਦ, ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਹਾਰ, ਸਵਾਗਤੀ ਦਰਵਾਜੇ, ਚਰਨ ਛੋਹਨਾ, ਭਵਿੱਖ ਦੱਸਨਾ, ਆਸ਼ਿਰਵਾਦ, ਗੁਲਾਮੀ ਅਤੇ ਵਿਖਾਵੇ ਦਾ ਨਵਾਂ ਕਰਮ ਕਾਂਡ, ਦੁਨਿਆਂ ਤੇ ਅਪਣਾ ਸਿਕੰਜਾ ਕੱਸ਼ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਝੂਠ ਤੇ ਫਰੇਬ ਸਾਡੀ ਕਿਸ਼ਮਤ ਬਣ ਗਏ ਹਨ। ਹਿੰਸਾ ਸਿਰਫ ਬਦਲੇ ਹੋਏ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਨਹੀਂ ਅਦਿੱਖ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਪ੍ਰਚਾਰ ਦੇ ਸਾਧਨਾਂ, ਅਤੇ ਸੰਚਾਰ ਅਤੇ ਮਨੋਰੰਜਨ ਦੇ ਹੋਰ ਸਾਧਨਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚਕਾਰ ਵੱਧਦਾ ਵਪਾਰੀਕਰਨ ਬਹੁਤ ਬਿਨ੍ਹਾਂ ਦੱਸੇ ਸਾਨੂੰ ਹਮਲਾਵਰ, ਸੰਵੇਦਨਹੀਨ, ਡਰਪੋਕ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਵਿਰੋਧੀ ਬਣਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਜੇਹੜੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਨਮਿਤ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਹੈ ਉਹ ਅਜਿਹਾ ਮਾਹੋਲ ਬਣਾਉਨ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ, ਕਿ ਆਮ ਆਦਮੀ ਖੁਦ ਨੂੰ ਉਪਾਦਾਨ ਸ਼ਕਤੀ ਤੋਂ ਰਹਿਤ ਅਨੁਭਵ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਹੈ। ਅਪਣੇ ਅਖੋਤੀ ਕਬਜੇ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਲੱਗੇ ਲੋਕ ਦੂਸਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਅਪਣੇ ਖੁਦ ਦੇ ਉਪਾਦਾਨ ਹੋਣ ਦਾ ਆਤਮ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੀ ਨਹੀਂ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ‘ਮੈਂ ਹਾਂ ਨਾ !’ ਦੇ ਘੋੜੇ ਤੇ ਸਵਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਦੁਸਰੇ ਲੋਕ ਅਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨਿਰਭਰ ਅਤੇ ਅਪਾਹਜ ਸਮਝਣ ਦੇ ਆਦੀ ਹੋ ਜਾਣ ਅਤੇ ਮਹਾਵੀਰ ਨੇ ਇਸ ਬੀਜ ਮੰਤਰ ਦਾ ਕਦੀ ਧਿਆਨ ਨਾ ਲਿਆਉਣ ਕਿ ਹਰ ਮਨੁੱਖ / ਹਰ ਪਦਾਰਥ ਖੁਦ ਅਪਣੀ ਕਿਸਮਤ ਦਾ ਬਣਾਉਨ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਦੂਸਰੇ ਵੱਲ ਨਮਿਤ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਧੰਨਵਾਦ ਨੂੰ ਇਕ ਫਾਲਤੂ ਚੀਜ ਮੰਨਿਆ ਜਾਣ ਲੱਗਾ ਹੈ। ਜਿੱਥੇ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਸਾਰੇ ਅਰਿਹੰਤਾਂ ਸਿਧਾਂ, ਅਚਾਰਿਆਵਾਂ, ਉਪਾਧਿਆਵਾਂ (ਸਿੱਖਿਅਕਾਂ) ਅਤੇ ਸਾਧੂਆਂ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਪ੍ਰਣਾਮ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਧੰਨਵਾਦ ਵਾਲੀ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਸਿਰ ਤੇ ਧਾਰਨ ਕਰਕੇ ਮਹਾਂ ਮੰਤਰ ਬਣ ਗਈ ਅਤੇ ਕਰੋਧ ਇਰਖਾ ਮਿਥਿਆ ਡੱਟੇ ਰਹਿਣ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਧੰਨਵਾਦ ਰਹਿਤ ਨੂੰ ਵੀ ਮਨੁੱਖੀ ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਵਿਨਾਸ਼ਕ ਮੰਨਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, (ਸਥਾਂਨੰਗਸੂਤਰ 4/4) ਇਹੋ ਉੱਤਰ ਵਿੱਚ ਅੱਜ ਕਲ ਹੁਸ਼ਿਆਰੀ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸ ਪੋੜੀ ਦਾ ਨਮਿਤ (ਕਾਰਨ) ਪਾ ਕੇ ਉੱਪਰ ਪਹੁੰਚੋ ਸਭ ਤੋਂ
31
