________________
ਦੇਵਤੇ ਨੇ ਆਖਿਆ, “ਸੁਲਸਾ! ਤੂੰ ਇਹ ਚੰਗਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਹੁਣ ਤੇਰੇ 32 ਪੁੱਤਰ ਹੀ ਪੈਦਾ ਹੋਣਗੇ। ਜੇ ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵੀ ਮਰ ਜਾਵੇਗਾ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਹੀ ਮਰ ਜਾਣਗੇ। ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਸੁਲਸਾ ਨੇ ਆਖਿਆ, “ਹਰ ਪ੍ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੀਤੇ ਕਰਮ ਦਾ ਫਲ ਭੋਗਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਮੇਰੇ ਲਈ ਇਹੋ ਚੰਗਾ ਹੈ ਕਿ ਜੋ ਮੈਂ ਅਸ਼ੁਭ ਕਰਮ ਕਰਕੇ ਗਲਤੀ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੀ ਪੀੜ ਨੂੰ ਕੁੱਝ ਘੱਟ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਘੱਟ ਕਰ ਦਿਉ’’ ਦੇਵਤੇ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨਾਲ ਉਸ ਦੀ ਪੀੜਾ ਨੂੰ ਘੱਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਗਰਭ ਦਾ ਸਮਾਂ ਪੂਰਾ ਹੋਣ ਤੇ ਸੁਲਸਾ ਨੇ ਸ਼ੁਭ ਲੱਛਣਾਂ ਵਾਲੇ 32 ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ। ਬੜੀ ਧੂਮ ਧਾਮ ਨਾਲ ਪੁੱਤਰਾਂ ਦਾ ਜਨਮ ਉਤਸਵ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ। ਸਭ ਦੇ 12ਵੇਂ ਦਿਨ ਅੱਡ ਅੱਡ ਨਾਂ ਰੱਖੇ ਗਏ। ਨਾਗ ਰਥਵਾਨ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਪਾ ਕੇ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੋਇਆ। ਉਸ ਨੇ ਸਮਾਂ ਆਉਣ ‘ਤੇ ਸ਼ਭ ਨੂੰ ਧਰਮ ਅਤੇ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਕਾਰ ਵਿਹਾਰ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦਿੱਤੀ। ਸਾਰੇ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਦੇ ਮਾਹਰ ਬਣ ਗਏ। ਨੌਜਵਾਨੀ ਵਿੱਚ ਸਾਰਿਆਂ ਦੀਆਂ ਸ਼ਾਦੀਆਂ ਕਰ ਦਿਤੀਆਂ ਗਈਆਂ।
ਇੱਕ ਵਾਰ ਰਾਜਾ ਸ਼੍ਰੇਣਿਕ ਕੋਲ, ਇੱਕ ਸਨਿਆਸੀ ਵੈਸ਼ਾਲੀ ਦੇ ਰਾਜਾ ਚੇਟਕ ਦੀ ਪੁੱਤਰੀ ਸੁਜੇਸ਼ਠਾ ਦਾ ਚਿੱਤਰ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ। ਚਿੱਤਰ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਹੀ ਰਾਜਾ ਉਸ ਲੜਕੀ ਤੇ ਮੋਹਤ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪਾਉਣ ਲਈ ਉਸ ਦਾ ਮਨ ਮਚਲਣ ਲੱਗਾ। ਮੰਤਰੀ ਅਭੈ ਕੁਮਾਰ ਨੇ ਅਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਇੱਛਾ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਗੁਪਤ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ। ਉਸ ਨੇ ਵਿਉਪਾਰੀ ਦਾ ਭੇਸ ਬਣਾ ਕੇ ਵੇਸ਼ਾਲੀ ਦੇ ਰਾਜ ਮਹਿਲ ਹੇਠਾਂ ਦੁਕਾਨ ਖੋਲ੍ਹ ਲਈ। ਦੁਕਾਨ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੇ ਰਾਜਾ ਣਿਕ ਦਾ ਇੱਕ ਚਿੱਤਰ ਲਗਾ ਲਿਆ। ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਦੀ ਦਾਸੀ ਹਰ ਰੋਜ ਨਿੱਤ ਵਰਤੋਂ ਦਾ ਸਮਾਨ ਲੈਣ ਲਈ ਉਸ ਦੁਕਾਨ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੀ ਅਤੇ ਉਸ ਚਿੱਤਰ ਨੂੰ ਵੇਖਦੀ, ਇੱਕ ਵਾਰ ਦਾਸੀ ਨੇ ਉਸ ਚਿੱਤਰ ਬਾਰੇ ਪੁਛਿਆ ਤਾਂ ਅਭੈ ਕੁਮਾਰ ਨੇ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ
[73]