________________
ਨੂੰਹ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਸੇਠ ਹੈਰਾਨ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਆਖਣ ਲੱਗਾ ਧੀਏ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਭੁੱਲ ਹੋਈ ਹੈ, ਮੇਰੀ ਗਲਤੀ ਮੁਆਫ ਕਰ। ਨੂੰਹ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਪਿਤਾ ਜੀ! ਜਿਸ ਰਾਤ ਆਪ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਤੇ ਸ਼ੱਕ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸ ਰਾਤ ਮੈਂ ਗਿਦੜ ਦੀ ਆਵਾਜ ਸੁਣ ਕੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੀ ਸੀ। ਗਿਦੜ ਆਖ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਨਦੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੁਰਦਾ ਤੈਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਬਦਨ ਉਪਰ ਲੱਖਾਂ ਰੁਪਏ ਦੇ ਕੀਮਤੀ ਗਹਿਣੇ ਹਨ। ਮੈਂ ਲੋਭ ਕਾਰਨ ਨਦੀ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਗਈ ਅਤੇ ਉਹ ਗਹਿਣੇ ਉਤਾਰ ਕੇ ਨਦੀ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਹੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤੇ ਅਤੇ ਵਾਪਸ ਆ ਕੇ ਘਰ ਸੌ ਗਈ। ਹੁਣ ਕਾਂ ਬੋਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਪੈਰ ਦੇ ਹੇਠਾ ਦਸ ਲੱਖ ਸੋਨੇ ਦੀਆਂ ਮੋਹਰਾਂ ਹਨ। ਪਰ ਤੁਹਾਡੀ ਨਾ ਪਸੰਦਗੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਜਵਾਬ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਤੇਰੀ ਗੱਲ ਤੇ ਚੱਲਣ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਘਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ”। ਸੇਠ ਨੇ ਇਮਤਿਹਾਨ ਵਜੋਂ ਜਦ ਪੈਰ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਜਦੋ ਭੂਮੀ ਨੂੰ ਖੋਦਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਵਿੱਚੋ ਚਾਰ ਸੋਨੇ ਦੇ ਕਲਸ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਏ। ਹੁਣ ਸੇਠ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਲਕਸ਼ਮੀ ਰੂਪੀ ਨੂੰਹ ਨੂੰ ਨਾ ਸਮਝਣ ਦਾ ਬਹੁਤ ਪਛਤਾਵਾ ਹੋਇਆ। ਨੂੰਹ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆਖੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਦਾ ਅਰਥ ਸਮਝਾਇਆ। ਜਿਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੁਣ ਕੇ ਸੇਠ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਨੂੰਹ ਨੂੰ ਅਪਣੇ ਘਰ ਦੀ ਮਾਲਕਣ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ।
ਉਧਰ ਮਹਾਰਾਜਾ ਅਰਿਦਮਨ ਨੇ ਅਜਿਤਸੈਨ ਦੀ ਬੁੱਧੀਮਾਨੀ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਹੋ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਅਪਣਾ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਬਣਾ ਲਿਆ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਸੇਠ ਤੇ ਸੇਠਾਨੀ ਅਕਾਲ ਚਲਾਣਾ ਕਰ ਗਏ ਸਨ। ਅਜਿਤਸੈਨ, ਰਾਜ ਤੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਠੀਕ ਢੰਗ ਨਾਲ ਚਲਾਉਣ ਲੱਗਾ।
ਇਕ ਦਿਨ ਮਹਾਰਾਜਾ ਸਰਹਦੀ ਦੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਨਾਲ ਨਗਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਏ। ਉਹਨਾਂ ਅਜਿਤਸੈਨ ਨੂੰ ਵੀ ਨਾਲ ਚੱਲਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਅਜਿਤਸੈਨ ਨੂੰ ਸ਼ੀਲਵਤੀ ਦੇ ਇਕਲੇ ਹੋਣ ਦਾ ਫਿਕਰ ਸਤਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸ਼ੀਲਵਤੀ ਨੇ ਇਹ ਜਾਣ ਕੇ ਅਪਣੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਆਪ ਮਹਾਰਾਜ ਦੇ ਹੁਕਮ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰੋ ਮੇਰੀ ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰੋ, ਮੈਨੂੰ [65]
