________________
ਸਹੁਰੇ ਨੂੰ ਬਹੂ ਦੇ ਇਸ ਵਿਵਹਾਰ ਕਾਰਨ ਚਰਿੱਤਰ ਪ੍ਰਤੀ ਸ਼ੱਕ ਹੋਇਆ। ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਬਹੂ ਦੇ ਚਰਿੱਤਰ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਿਆ ਤਾਂ ਸੱਸ ਨੇ ਆਖਿਆ, “ਮੈਨੂੰ ਬਹੂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਦੋਸ਼ ਨਜਰ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਉਹ ਮਰਿਆਦਾ ਅਨੁਸਾਰ ਜੀਵਨ ਜਿਉਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ ਸੇਠ ਨੇ ਆਖਿਆ, “ਤੇਰੀ ਗੱਲ ਠੀਕ ਨਹੀਂ, ਕਿਉਂਕਿ ਅੱਜ ਹੀ ਮੈਂ ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਉਸ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਜਾਂਦੇ ਵੇਖਿਆ ਹੈ”। ਸੇਠਾਨੀ ਸੇਠ ਦੀ ਗੱਲ ਤੋਂ ਸਹਿਮਤ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਇਸੇ ਵਿਚਕਾਰ ਅਜਿਤਸੈਨ ਅਪਣੇ ਮਾਂ, ਪਿਓ ਨੂੰ ਨਮਸ਼ਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਆਇਆ। ਸੇਠ ਨੇ ਉਦਾਸ ਮਨ ਨਾਲ ਆਖਿਆ, “ਪੁੱਤਰ! ਹੁਣ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਕੀ ਆਖਾਂ ਤੇਰੀ ਪਤਨੀ ਦਾ ਚਰਿੱਤਰ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉਹ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਧੋਖਾ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ, ਮੈਂ ਅੱਜ ਰਾਤ ਹੀ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਸਭ ਕੁੱਝ ਵੇਖਿਆ ਹੈ। ਪੁੱਤਰ ਨੇ ਆਖਿਆ, “ਪਿਤਾ ਜੀ! ਜਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਠੀਕ ਲੱਗੇ ਉਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕਰੋ” ਇਹ ਆਖ ਕੇ ਲੜਕਾ ਬਾਹਰ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਸੇਠ ਨੇ ਝੂਠੇ ਮਨ ਨਾਲ ਆਖਿਆ, “ਤੈਨੂੰ ਤੇਰੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਯਾਦ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਪੈਕੇ ਚੱਲੋ ਨੂੰਹ ਨੇ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲਿਆ। ਦੋਹੇਂ ਰੱਥ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਕੇ ਚੱਲ ਪਏ, ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਦੀ ਆਈ। ਸੇਠ ਨੇ ਨੂੰਹ ਨੂੰ ਆਖਿਆ, “ਪੈਰ ਦੀ ਜੁੱਤੀ ਉਤਾਰ ਕੇ ਨਦੀ ਪਾਰ ਕਰਨਾ। ਪਰ ਨੂੰਹ ਨੇ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਸੇਠ ਨੂੰ ਪੱਕਾ ਯਕੀਨ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿ ਮੇਰੀ ਨੂੰਹ ਬਿਨੈਵਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਕੁੱਝ ਦੂਰ ਅੱਗੇ ਚੱਲ ਕੇ ਇਕ ਮੂੰਗੀ ਦਾ ਖੇਤ ਆਇਆ। ਉਸ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਸੇਠ ਬੋਲਿਆ ਕਿ ਖੇਤ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਮੂੰਗੀ ਦੀ ਫਸਲ ਹੋਵੇਗੀ। ਪਰ ਨੂੰਹ ਨੇ ਆਖਿਆ, “ਜੇ ਇਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਖਾ ਨਾ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਗੱਲ ਸੱਚ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਫਿਰ ਸੇਠ ਨੇ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਵੀ ਉਲਟਾ ਅਰਥ ਲਿਆ। ਅੱਗੇ ਚੱਲ ਕੇ ਇਕ ਵਧੀਆ ਸ਼ਹਿਰ ਆਇਆ, ਜਿੱਥੇ ਸੇਠ ਨੇ ਇਕ ਬੁੱਢੇ ਸਿਪਾਹੀ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਉਸ ਦੀ ਬਹਾਦਰੀ ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਕੀਤੀ। ਪਰ
[63]
