________________
ਨੇ ਉਸ ਨਾਲ ਜਾਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਅਤੇ ਜਿਆਦਾ ਜੋਰ ਦੇਣ ਤੇ ਮਹੇਸਵਰਦਤ ਨੂੰ ਉਸ ਅੱਗੇ ਝੁਕਣਾ ਪਿਆ।
ਜਹਾਜ ਸ਼ੁਭ ਮਹੂਰਤ ਵਿੱਚ, ਸਮੁੰਦਰ ਯਾਤਰਾ ਲਈ ਰਵਾਨਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਦੋਵੇਂ ਰਾਤ ਨੂੰ ਜਹਾਜ ਵਿੱਚ ਬੈਠੇ ਸਰਦੀ ਰੁੱਤ ਦੇ ਚੰਦਰਮਾਂ ਦੀ ਚਾਨਣੀ ਵੇਖ ਰਹੇ ਸਨ। ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਵਿਣਾ ਬੱਜ ਰਹੀ ਸੀ। ਨਰਮਦਾ ਨੇ ਵਿਣਾ ਦੀ ਤਾਰੀਫ ਕੀਤੀ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਮਹੇਸ਼ਵਰਦਤ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਨਰਮਦਾ ਦੇ ਸ਼ੀਲ ਪ੍ਰਤੀ ਸ਼ੱਕ ਪੈਦਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਜਹਾਜ ਚੱਲਦੇ ਚੱਲਦੇ ਰਾਕਸ਼ਦੀਪ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਲੋਕ ਲਕੜੀ, ਪਾਣੀ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਵਿੱਚ ਲੱਗ ਗਏ। ਮਹੇਸ਼ਵਰਦਤ ਨਰਮਦਾ ਸੁੰਦਰੀ ਤੋਂ ਪਿੱਛਾ ਛੁਡਾਉਣ ਲਈ ਸੋਚਣ ਵਿੱਚ ਲੱਗ ਗਿਆ। ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਜੰਗਲ ਘੁਮਾਉਣ ਲਈ ਲੈ ਗਿਆ। ਨਰਮਦਾ ਨੂੰ ਨੀਂਦ ਆ ਗਈ ਮੌਕੇ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਉਠਾ ਕੇ, ਮਹੇਸ਼ਵਰਦਤ ਉਸ ਨੂੰ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਛੱਡ ਕੇ ਸਮੁੰਦਰ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਆਇਆ। ਮਹੇਸ਼ਵਰਦਤ ਨੂੰ ਜਦ ਜਹਾਜ ਦਿਖਾਈ ਨਾ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਉਹ ਭੁਖਾ ਪਿਆਸਾ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਭਟਕਣ ਲੱਗਾ। ਰਾਤ ਹੋ ਗਈ ਤਾਂ ਉਹ ਜੰਗਲ ਦੇ ਇਕ ਕੋਨੇ ਵਿੱਚ ਸੌਂ ਗਿਆ। ਅਚਾਨਕ ਹੀ ਬਣ ਦੇਵੀ, ਕੰਚਨ ਦੀਪ ਵੇਖਣ ਲਈ ਉਸੇ ਦਰਖਤ ਉਪਰ ਬੈਠ ਕੇ ਉੱਡ ਗਈ। ਮਹੇਸ਼ਵਰਦਤ ਦੀ ਨੀਂਦ ਖੁੱਲੀ। ਜਦ ਉਹ ਬਾਹਰ ਝਾਕਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਉਹ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗ ਗਿਆ। ਗਿਰਦੇ ਹੀ ਇਕ ਮਗਰਮੱਛ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਨਿਗਲ ਲਿਆ। ਉਹ ਮਗਰਮੱਛ ਸਮੁੰਦਰੀ ਯਾਤਰਾ ਕਰਦਾ ਕਰਦਾ ਰੂਪਚੰਦਰ ਨਗਰ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚਿਆ। ਮਛਿਆਰੇ ਨੇ ਉਸ ਮਗਰ ਨੂੰ ਫੜਕੇ ਕੱਟਿਆ। ਮਗਰਮੱਛ ਦੇ ਸਰੀਰ ਵਿਚੋਂ ਮਹੇਸ਼ਵਰਦੱਤ ਜਿਉਂਦਾ ਨਿਕਲ ਆਇਆ। ਉਹ ਅਪਣੇ ਮਾਂ ਬਾਪ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਫਿਰ ਰਹਿਣ ਲੱਗਾ। ਉਧਰ ਨਰਮਦਾ ਸੁੰਦਰੀ ਦੀ ਨੀਂਦ ਖੁਲੀ ਮਹੇਸ਼ਵਰਦੱਤ ਨੂੰ ਨਾ ਪਾ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮੁਨੀ ਦਾ ਸਰਾਪ ਯਾਦ ਆ ਗਿਆ। ਫਿਰ ਉਹ ਅਪਣੇ ਭੱਵਿਖ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣ ਲੱਗੀ, ਸੰਜੋਗ ਨਾਲ ਵਿਉਪਾਰ
[51]
