________________
ਦੇ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਖਰੀਦ ਲਿਆ। ਧੰਨਾ ਸੇਠ ਜੈਨ ਧਰਮ ਦਾ ਉਪਾਸ਼ਕ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਵਸੂਮਤੀ ਨੂੰ ਪੁੱਤਰੀ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਪਣੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ। ਉਸ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਠੰਡੇ ਸੁਭਾਅ ਕਾਰਨ ਉਸ ਦਾ ਨਾਂ ਚੰਦਨ ਬਾਲਾ ਰੱਖ ਦਿਤਾ। ਸੇਠ ਦੀ ਪਤਨੀ ਮੂਲਾ ਸ਼ੱਕੀ ਸੁਭਾਅ ਦੀ ਔਰਤ ਸੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਵਸੂਮਤੀ ਵਰਗੀ ਸੁੰਦਰ ਕੰਨਿਆ ਦੇ ਆਉਣ ਤੇ ਜਾਪਿਆ ਕਿ ਸੇਠ ਕਦੇ ਮੈਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਇਸ ਦਾਸੀ ਨਾਲ ਸ਼ਾਦੀ ਕਰ ਲਵੇਗਾ। ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਰਸਤੇ ਦੇ ਰੋੜੇ ਨੂੰ ਹਟਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਸੇਠਾਣੀ ਮੌਕੇ ਦੀ ਤਲਾਸ ਕਰਨ ਲੱਗੀ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਸੇਠ ਲੰਬਾ ਸਫਰ ਤਹਿ ਕਰਕੇ ਘਰ ਆਇਆ ਸੀ। ਜਦ ਸੇਠ ਘਰ ਦੇ ਦਰਵਾਜੇ ਤੇ ਪਹੁੰਚਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਸਮੇਂ ਚੰਦਨਾ ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰਕੇ ਬਾਹਰ ਦਰਵਾਜਾ ਖੋਲਣ ਆਈ। ਉਸ ਦੇ ਲੰਬੇ ਕੇਸ਼ ਸੁਕਾਉਣ ਲਈ ਖੁਲ੍ਹੇ ਸਨ। ਚੰਦਨਾ ਨੇ ਗਰਮ ਪਾਣੀ ਸੇਠ ਦੇ ਪੈਰ ਧੋਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ। ਚੰਦਨਾ ਨੇ ਸੇਠ ਨੂੰ ਚੌਕੀ ਉੱਪਰ ਬੈਠਾਇਆ ਅਤੇ ਆਪ ਉਸ ਦੇ ਪੈਰ ਧੋਣ ਲੱਗੀ। ਉਸ ਦੇ ਖੁਲ੍ਹੇ ਅਤੇ ਲੰਬੇ ਕੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ, ਸੇਠ ਨੇ ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਪਰ ਚੁੱਕ ਲਿਆ ਕਿ ਕਿਤੇ ਇਹ ਦੁਬਾਰਾ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਨਾ ਭੱਜ ਜਾਣ।
ਸੇਠਾਣੀ ਇਹ ਘਟਨਾ ਵੇਖ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਸ ਦਾ ਸ਼ੱਕ ਯਕੀਨ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਗਿਆ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਸੇਠ ਫੇਰ ਯਾਤਰਾ ‘ਤੇ ਗਿਆ। ਸੇਠ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਮਗਰੋਂ ਸੇਠਾਣੀ ਨੇ ਚੰਦਨਾ ਦੇ ਲੰਬੇ ਕੇਸ਼ ਨਾਈ ਨੂੰ ਬੁਲਾ ਕੇ ਕੱਟਵਾ ਦਿੱਤੇ। ਉਸ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਅਤੇ ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚ ਬੇੜੀਆਂ ਪੁਆ ਕੇ ਚੰਦਨ ਬਾਲਾ ਨੂੰ ਭੋਰੇ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ। ਭੋਰੇ ਨੂੰ ਤਾਲਾ ਲਗਾ ਕੇ ਆਪ ਆਪਣੇ ਪੇਕੇ ਚਲੀ ਗਈ।
| ਤਿੰਨ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਸੇਠ ਘਰ ਆਇਆ, ਤਾਂ ਘਰ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨਾ ਵੇਖ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਚੰਦਨਾ ਨੂੰ ਆਵਾਜ਼ ਲਗਾਈ। ਸੇਠ ਨੂੰ ਭੋਰੇ ਵਿੱਚੋਂ ਚੰਦਨਾ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣਾਈ
[8]
