________________
ਬਾਵੜੀ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਲਈ ਨਿਕਲਿਆ। ਉਹ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਸੜਕ ਤੇ ਆਇਆ ਅਤੇ ਕੱਛੂ ਵਾਲੀ ਚਾਲ ਚੱਲਦਾ ਹੋਇਆ ਅੱਗੇ ਵਧਨ ਲੱਗਾ।
ਜਦੋਂ ਸੜਕ ਦੇ ਵਿਚਾਕਰ ਆਇਆ ਤਾਂ ਮਹਾਰਾਜਾ ਸ਼੍ਰੇਣਿਕ ਦੇ ਹਾਥੀ ਦੇ ਪੈਰ ਹੇਠਾਂ ਆ ਗਿਆ। ਮਰਦੇ ਸਮੇਂ ਉਸ ਨੂੰ ਅਰਿਹੰਤਾ ਅਤੇ ਸਿਧਾਂ ਤੌਂ ਬਾਅਦ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਨੂੰ ਨਮਸਕਾਰ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਜੀਵਨ ਲਈ ਪਾਪਾ ਦਾ ਤਿਆਗ ਕਰਕੇ ਸਮਾਧੀ ਮਰਨ ਧਾਰਨ ਕੀਤਾ। ਹੇ ਗੌਤਮ ਇਹ ਹੀ ਕੱਛੂ ਦਾ ਜੀਵ ਮਰ ਕੇ ਇਹ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸੰਪਤੀ ਵਾਲਾ ਦੇਵ ਬਣਿਆ ਹੈ। ਦੇਵ ਯੋਨੀ ਦੀ ਉਮਰ ਪੂਰੀ ਕਰਕੇ ਇਹ ਮਹਾਂ ਵਿਦੇਹ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਜਨਮ ਲਵੇਗਾ ਅਤੇ ਕਰਮਾਂ ਦਾ ਖਾਤਮਾ ਕਰਕੇ ਸਿੱਧ ਬੁੱਧ ਅਤੇ ਮੁਕਤ ਹੋਵੇਗਾ।
ਸ਼ੁਧ ਮਨ ਨਾਲ ਅੰਤ ਸਮੇਂ ਜੀਵ ਦੀ ਜਿਹੋ ਜੇਹੀ ਭਾਵਨਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਉਸ ਨੂੰ ਉਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦਾ ਫਲ ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕੱਛੂ ਅਪਣੀ ਚਾਲ ਚੱਲ ਕੇ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਂਵੀਰ ਨੂੰ ਨਮਸਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਚੱਲਿਆ ਅਤੇ ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਹੀ ਮਰ ਗਿਆ। ਉਹ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਂਵੀਰ ਨੂੰ ਨਮਸਕਾਰ ਨਾ ਕਰ ਸਕਿਆ ਪਰ ਸ਼ੁਭ ਭਾਵਨਾ ਕਰਨ ਦਦੂਰ ਨਾਂ ਦਾ ਦੇਵ ਬਣ ਗਿਆ। ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਆਚਰਨ ਦੇ ਬਿਨ੍ਹਾ ਵੀ ਉੱਚ ਭਾਵਨਾ ਨੇ ਫਲ ਦਿਤਾ।
[188]
