________________
ਅਤੇ ਆਖਣ ਲੱਗਾ, “ਜੇ ਜਿਉਂਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਸੱਤ ਦਿਨ ਦੇ ਅੰਦਰ ਅੰਦਰ ਇਹ ਸਥਾਨ ਛੱਡ ਕੇ ਚਲੇ ਜਾਉ”।
ਨਮੂਚੀ ਦਾ ਹੁਕਮ ਸੁਣ ਕੇ ਸਾਰੇ ਮੁਨੀ ਇੱਕ ਸਥਾਨ ‘ਤੇ ਇੱਕਠੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨ ਲੱਗੇ, ਕਿਸੇ ਨੇ ਆਖਿਆ, “ਵਿਸ਼ਨੂਕੁਮਾਰ ਮੁਨੀ ਦੀ ਇਹ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਮੋੜੇਗਾ ਇਸ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਮੁਨੀ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ਨੂੰਕੁਮਾਰ ਮੁਨੀ ਨੂੰ ਬੁਲਾਉਣ ਲਈ ਭੇਜਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ”। ਆਚਾਰਿਆ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ, “ਅਜਿਹਾ ਕਿਹੜਾ ਮੁਨੀ ਹੈ ਜੋ ਜਲਦੀ ਇਹ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ”। ਇਸ ਤੇ ਇਕ ਮੁਨੀ ਨੇ ਆਖਿਆ, “ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹਾਂ, ਪਰ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਆ ਸਕਦਾ”। ਇਸ ਤੇ ਆਚਾਰਿਆ ਨੇ ਆਖਿਆ, “ਤੁਸੀਂ ਮੁਨੀ ਵਿਸ਼ਨੂਕੁਮਾਰ ਨਾਲ ਵਾਪਸ ਆ ਜਾਣਾ”।
ਉਹ ਮੁਨੀ ਉਡਕੇ ਮੰਦਰ ਪਰਬਤ ਤੇ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਕੁਮਾਰ ਤੱਪਸਿਆ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਆਏ ਮੁਨੀ ਦੀ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਵਿਸ਼ਨੂਕੁਮਾਰ ਅਪਣੀ ਲੱਬਦੀ ਨਾਲ ਉਸ ਮੁਨੀ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਹਸਤਿਨਾਪੁਰ ਪਹੁੰਚੇ। ਆਪਣੇ ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਨਮਸਕਾਰ ਕਰਕੇ ਉਹ ਇਕ ਸਾਧੂ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਮੰਤਰੀ ਨਮੂਚੀ ਦੇ ਕੋਲ ਗਏ। ਨਮੂਚੀ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਸਾਰੇ ਰਾਜ ਦਰਬਾਰੀਆਂ ਨੇ ਦੋਹਾਂ ਮੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਨਮਸਕਾਰ ਕੀਤਾ। ਵਿਸ਼ਨੂ ਕੁਮਾਰ ਮੁਨੀ ਨੇ ਆਖਿਆ ਕਿ ਚੋਮਾਸੇ ਤੱਕ ਮੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਇਥੇ ਰਹਿਣ ਦਿਉ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਖੋਗੇ ਉਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਕਿਉਂਕਿ ਚੋਮਾਸੇ ਵਿਚ ਜੈਨ ਮੁਨੀ ਘੁੰਮਣ ਫਿਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜਤ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਅਤੇ ਸਾਧੂਆਂ ਨੇ ਚਾਰ ਮਹੀਨੇ ਇੱਕ ਸਥਾਨ ਤੇ ਰਹਿ ਕੇ ਧਰਮ ਸਾਧਨਾ ਕਰਨੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਆਪ ਸਾਡੀ ਬੇਨਤੀ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰੋ। ਮੁਨੀ ਦੀ ਗਲ ਸੁਣ ਕੇ ਨਮੂਚੀ ਨੇ ਬੇਪਰਵਾਹ ਹੋ ਕੇ ਆਖਿਆ, “ਤੁਸੀ ਚਾਰ ਮਹੀਨੇ ਦੀ ਗਲ ਆਖਦੇ ਹੋ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪੰਜ ਦਿਨ ਠਹਿਰਨ ਦੀ ਇਜ਼ਾਜ਼ਤ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦਾ”।
[162]
