________________
ਇੱਕ ਦਿਨ ਇਕ ਕਾਰੀਗਰ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਦਰਖਤ ਕੱਟਣ ਲਈ ਆਇਆ। ਦੁਪਿਹਰ ਸਮੇਂ ਖਾਣ ਲਈ ਉਸ ਦੀ ਪਤਨੀ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਬਣਾਕੇ ਦਿਤਾ ਸੀ, ਮੌਕਾ ਪਾ ਕੇ ਮਿਰਗ ਨੇ ਮੁਨੀ ਬਲ ਭੱਦਰ ਨੂੰ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ, ਮੁਨੀ ਉਸ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਪਿੱਛੇ ਚੱਲ ਪਏ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਕਾਰੀਗਰ ਬੈਠਾ ਸੀ। ਕਾਰੀਗਰ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਮੁਨੀ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਅਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਭਾਗਸ਼ਾਲੀ ਸਮਝਣ ਲੱਗਾ। ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਭੋਜਨ ਵਿੱਚੋ ਚਾਰ ਰੋਟੀਆਂ ਮੁਨੀ ਨੂੰ ਦੇ ਦਿਤੀਆਂ। ਕਾਰੀਗਰ ਰਾਹੀਂ ਦਿਤੇ ਦਾਨ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਮਿਰਗ ਮਨ ਵਿੱਚ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਜੇ ਮੈਂ ਵੀ ਮਨੁੱਖ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਰਦਾ। ਤਿੰਨਾਂ ਦੀ ਉੱਮਰ ਨੇੜੇ ਆ ਪਹੁੰਚੀ ਸੀ ਸੰਜੋਗ ਨਾਲ ਹਵਾ ਦੇ ਤੇਜ ਚੌਂਕੇ ਨਾਲ ਦਰਖਤ ਦੀ ਅੱਧੀ ਕੱਟੀ ਸਾਖ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਗਿਰ ਪਈ ਅਤੇ ਉਮਰ ਪੂਰੀ ਕਰਕੇ ਤਿੰਨੇ ਪੰਜਵੇ ਦੇਵ ਲੋਕ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਏ।
| ਬਲ ਭੱਦਰ ਮੁਨੀ ਦੇ ਨਾਲ ਕਾਰੀਗਰ ਅਤੇ ਮਿਰਗ ਨੇ ਵੀ ਸਵਰਗ ਦਾ ਲਾਭ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ। ਸ੍ਰੀ ਬਲ ਭੱਦਰ ਮੁਨੀ ਰੂਪਵਾਨ ਹੋ ਕੇ ਵੀ ਵਿਰਕਤ ਹੋਏ ਅਤੇ ਉਹ ਅੱਧਾ ਮਹਿਨਾਂ ਅਤੇ ਮਹਿਨੇ ਦੀ ਤੱਪਸਿਆ ਕਰਦੇ ਰਹੇ। ਪਿੰਡ ਛੱਡ ਕੇ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਰਹੇ ਅਤੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਹਿੰਸਕ ਪਸ਼ੂਆਂ ਨੂੰ ਉਪਦੇਸ਼ ਦੇ ਕੇ, ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਜਨਮ ਜਾਤ ਵੈਰ ਸਮਾਪਤ ਕਰ ਦਿਤਾ। ਇਹ ਤੱਪਸਿਆ ਦਾ ਹੀ ਫਲ ਸੀ ਕਿ ਬਲ ਭੱਦਰ ਮਨੀ ਨੇ ਘੋਰ ਸਾਧਨਾ ਕਰਕੇ ਅਪਣੀ ਆਤਮਾ ਦਾ ਕਲਿਆਣ ਕੀਤਾ।
[157]
