________________
ਅਪਣੇ ਤੇ ਦੂਸਰੇ ਪ੍ਰਤਿ ਪੀੜਾਂ ਕਾਰਕ ਝੂਠੇ ਬਚਨ ਮੁਨੀ ਕਰੋਧ ਕਾਰਣ, ਡਰ ਕਾਰਣ ਆਪਣੇ ਲਈ ਤੇ ਦੁਸਰੇ ਪ੍ਰਤਿ ਨਾਂ ਬੋਲੇ। ਅਜਿਹਾ ਬੋਲਨ ਵਾਲੇ ਦੀ ਹਿਮਾਇਤ ਨਾਂ ਕਰੇ।
ਕਿਉਂਕਿ ਝੂਠ ਨੂੰ ਮਹਾਂਪੁਰਸ਼ਾਂ ਨੇ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਨਿੰਦਾ ਯੋਗ ਮੰਨਿਆ ਹੈ। ਪ੍ਰਾਣੀਆਂ ਤਿ ਝੂਠ ਬੋਲਨ ਵਾਲਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ ਪਾਤਰ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦਾ ਇਸ ਲਈ ਸੰਜਮੀ ਝੁਠ ਨਾਂ ਬੋਲੇ। ॥੧੨-੧੩॥
| ਮਾਲਿਕ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਮੰਗੇ ਸਚਿਤ ਜਾਂ ਅਚਿੱਤ, ਘਟ ਜਾਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕੁਝ ਵੀ ਹੋਵੇ ਇੱਥੇ ਤੱਕ ਦੰਦ ਸਾਫ਼ ਕਰਨ ਨਾਲ ਤਿਨਕਾ ਵੀ ਬਿਨਾਂ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕਰੇ, ਨਾਂ ਕਰਨ ਕਰਾਵੇ ਨਾਂ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਦੀ ਹਿਮਾਇਤ ਕਰੇ। ॥੧੪੧੫॥
ਜੋ ਮੁਨੀ ਸੰਜਮ ਨੂੰ ਨਸ਼ਟ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕਾਰਨਾ ਦਾ ਤਿਆਗੀ ਹੈ ਉਹ ਸੰਸਾਰ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੋਇਆ ਵੀ ਕਮਜੋਰੀ ਅਤੇ ਅੰਗੇਹਲੀ ਦਾ ਮੂਲ ਕਾਰਨ ਅਤੇ ਅਹਮਚਰਜ ਦਾ ਕਦੇ ਸੇਵਨ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਕਿਉਂਕਿ ਭਗਵਾਨ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਅਧਰਸ਼ ਦਾ ਮੁਲ ਅਤੇ ਮਹਾਂਦੋਸ਼ਾਂ ਦਾ ਢੇਰ” ਆਖਿਆ ਹੈ। ॥੧੬-੧੭॥
ਗਿਆਤਾ ਪੁਤਰ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਦੇ ਬਚਨ ਵਿਚ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਮੁਨੀ, ਗੋਮੂਤਰ ਵਿੱਚ ਪਕਾਇਆ ਪਾਸ਼ਕ (ਜੀਵ ਰਹਿਤ) ਨਮਕ, ਸਮੁੰਦਰੀ ਸਚਿਤ ਨਮਕ, ਤੇਲ, ਘੀ, ਨਰਮ ਗੁੜ, ਆਦਿ ਕਿਸੇ ਵੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀ ਸਨਿਧੀ ਨੂੰ ਰਾਤ ਭਰ ਨਾਂ ਰੱਖੇ। ਕਿਉਂਕਿ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਨੇ ਆਖਿਆ ਹੈ।
“ਸੰਨਿਧੀ ਰੱਖਨ ਨਾਲ ਇਹ ਲੋਭ ਤੋਂ ਕਸ਼ਾਏ ਦਾ ਅਸਰ ਹੈ। ਥੋੜੀ ਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸਨਿਧੀ ਰਖੱਨ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਹਿਸਥ ਮਨੰਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਸਾਧੂ ਨਹੀਂ ਮੰਨਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਅਜਿਹਾ ਕਰਨਾ ਦੁਰਗਤਿ ਦਾ ਕਾਰਣ ਹੈ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨਾ ਤੀਰ (ਥੰਕਰ ) ਮਹਾਂਵੀਰ ਨੇ ਮਨਾ ਕੀਤਾ ਹੈ। ॥੧੮-੧੯॥
