________________
ਜੇ ਸਨਿਧੀ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਹਿਸਥ ਆਖਿਆ ਹੈ ਤਾਂ ਵਸਤਰ ਆਦਿ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਮੁਨੀ ਕਿਵੇਂ ਆਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਉੱਤਰ ਦਿੰਦੇ ਸ਼ਾਸਤਰ ਕਾਰ ਆਖਦਾ ਹੈ। ਕਪੱੜੇ, ਭਾਂਡੇ, ਕੰਬਲ, ਪੈਰ ਪੁੰਜਨ ਦਾ ਰਜੋਹਰਨ ਆਦਿ ਜ਼ਰੂਰੀ ਸਮੱਗਰੀ ਜੋ ਸਾਧੂ ਰੱਖਦੇ ਹਨ ਉਹ ਵੀ ਸੰਜਮ ਦੀ ਰੱਖਿਵਾਲੀ ਲਈ ਹੈ। ਸ਼ਰਮ ਦਾ ਪਾਲਨ ਕਰਨ ਲਈ ਹੈ ਇਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਮੁਰਛਾ ਰਹਿਤ (ਲਗਾਵ ਭਾਵਨਾ ਤੋਂ ਰਹਿਤ, ਹੋ ਕੇ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਆਪ ਤੇ ਦੂਸਰੇ ਨੇ ਤਾਰਨਵਾਲੇ ਪ੍ਰਭੂ ਮਹਾਵੀਰ ਨੇ, ਜ਼ਰੂਰਤ ਅਨੁਸਾਰ ਮਮਤਾ ਰਹਿਤ ਹੋ ਕੇ, ਜ਼ਰੂਰੀ ਵਸਤਰ ਆਦਿ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਪਰਿਹਿ ਨਹੀਂ ਆਖਿਆ। ਇਸ ਲਈ ਵਸਤਰ ਪਾਤਰ ਰੱਖਨਾ ਪਰਿਹਿ ਨਹੀਂ। ਜੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਸਤਰ, ਪਾਤਰ ਰਖਨਾ ਪਰਿਹਿ ਨਹੀਂ। ਜੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਸਤਰ ਪਾਤਰ ਪ੍ਰਤਿ ਮੁਰਛਾ ਮਮਤਾ ਹੈ, ਲਗਾਵ ਹੈ ਇਸ ਨੂੰ ਪਰਿਹਿ ਆਖਿਆ ਹੈ, (ਭਾਵ ਕੋਈ ਵੀ ਵਸਤੂ ਜਿਸ ਪ੍ਰਤਿ ਜੀਵ ਦਾ ਲਗਾਵ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਪਰਿਹਿ ਹੈ ਲਗਾਵ ਨਾਂ ਹੋਣਾ ਅਪਰਿਗ੍ਰਹਿ ਹੈ। ॥੨੦-੨੧॥
ਚਰਿੱਤਰ ਦਾ ਜਿੱਥੇ ਨਾਸ਼ ਹੋਵੇ ਅਜਿਹੇ ਥਾਂ ਦਾ ਤਿਆਗੀ, ਚਾਰਿਤ ਰਾਚਾਰ ਦਾ ਪਾਲਕ, ਪਾਸ ਤੋਂ ਡਰਨ ਵਾਲੇ ਗੁੱਸੇ ਨੂੰ ਸਮਾਪਤ ਕਰਨ ਵਾਲਾ, ਸਭ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਪਰ ਜੋ ਤਤਵ ਦੇ ਜਾਣਕਾਰ ਹਨ ਮੁਨੀ ਹਨ ਉਹ ਛੇ ਜਵਿ ਕਾਈਆਂ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਲਈ ਹਨ, ਸ਼ਰੀਰ ਤਿ ਵੀ ਕਿਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀ ਮਮਤਾ ਨਹੀਂ ਰਖਦੇ। ॥੨੨॥
| ਸੰਜਮ ਪਾਲਨ ਵਿੱਚ ਰੁਕਾਵਟ ਨਾ ਆਵੇ ਉਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਸ਼ਰੀਰ ਦੀ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਸਾਰ ਸੰਭਾਲ ਤੀਰਥ ਕਰਾਂ ਨੇ ਆਖੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਕ ਵਾਰ ਭੋਜਨ (ਗੋਚਰੀ) ਕਰਨ ਦਾ ਉਪਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ॥੨੩॥
| ਪ੍ਰਤੱਖ ਵਿਖਾਈ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਦੋ ਦਿੰਦਰੀ ਵਾਲੇ ਤਰੱਸ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਆਦਿ ਜੋ ਸਥਾਵਰ ਪ੍ਰਾਣੀ ਹਨ ਜੋ ਰਾਤ ਨੂੰ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਵਿਖਾਈ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੇ। ਅਜਿਹੀ
