________________
कल्पसूत्रे शब्दार्थे
||४८२ ॥
सद्धिं जुंज्झिउं किं सक्केइ ? एवं चेव एसो इंदजालिओ ममंतिए खणंपि चिट्टिउं नो सक्केइ । अहुणेव अहं तयंतिए गमियं तं धुत्तं पराजिनेमि । सुजंतिए खज्जोअस्स वरागस्स का गणणा । अहं नो कस्सवि साहज्जं पडिक्खिस्सामि किं अंधयारप्पणासे सुज्जो पडिक्खइ ? अओ सिग्धमेव गच्छामि एवं परिचिंतिय पोत्थयहत्थो कमंडलु दव्भासणपाणीहिं पीयंबरेहिं जण्णोवणीयविभूसिय कंधरोह - हे सरस्सई कंठाभरण ! हे वाइविजयलच्छीकेयण ! हे वाइमुहकवाडयंतणतालग! हे वाइवारण विआरण पंचाणण ! वाइस्सरिय सिंधु चुलुगी गरागत्थी ! वाइसीहाट्ठावय ! वाइविजयविसारय ! वाइविंदभूवाल ! वाइसिरकरालकाल ! वाइकयलीकांडखंडण किवाण ! वाइतमत्थोम निरसणपचंडमत्तंड ! वाइगोहूमपेसणपासाणचक्का ! वाइयामघडमुग्गर ! वाइउलूगदिनमणी !
यज्ञवाटकं परित्यज्या -"
न्यत्र
देवगमनात् तत्रस्थिता - नामाचर्यादिक
वर्णनम्
॥४८२॥