________________
कल्पसूत्रे शब्दार्थे
॥४८० ॥
थिय वयणनयणकमला दीणविवण्णवयणा संजाया एत्यंतरे अंतरा आगासंसि देवेहि घुट्टं, तं जहा -
भो भो पमायमवहूय भएह एणं । आगच्च निव्वइपुरिं पइ सत्थवाहं ॥ जो णं जगत्तयहिओ सिविद्धमाणो । लोगोवयार करणे गवओ जिनिंदा ॥१॥
एवं सोच्चा खणमित्तं ऊससिय पुव्वं ताव गोयमगोत्तो इंदभूईणामं माहणो रुट्टो कुद्धो आसुरुतो मिसिमिसेमाणो एवं वयासी - अहंम विजमाणे अन्नो को इमो पाडो समासियवियंडों, जो अप्पाणं सव्वणुं सव्वदरिसिं कहेइ, न लज्जइ सो ? दीसइ, इमो कोवि धुत्तो कवडजालियो इंदजालिओ ।
यज्ञवाटकं परित्यज्या
न्य च
देवगमनात् तत्रस्थिता - नामाश्रर्यः
आकाश
वाणिश्र
॥४८०॥