________________
कल्पसूत्रे
सशब्दार्थे . ॥३८१॥
अंतिमोपसर्ग निरूपणम्
सल्लाइं निखायाई, तेणं एस पहू अउलं वेयणं अणुभवइति । तए णं सो विजो सेटुिं कही। पहू य गहिय भिक्खे उज्जाणं समणुपत्ते । सो सेट्टि विज्जो य उज्जाणे गमिय काउसग्गट्ठियस्स पहुस्स कण्णेहिंतो महईए जुत्तीए ताई सल्लाइं निस्सारैति । जइ वि कीलगुद्धरणे पहुस्स दुरसहा वेयणा संजाया। तहवि भगवं चरिमसरीरत्तणेण अनंतबलत्तणेण यतं उज्जलं तिव्वं घोरं कायरजणदुरहियासं वेयणं सम्मं सही। तए णं से सेट्ठी विज्जो य तेण सुह कम्मुणा बारसमे कप्पे उववण्णा इइ गंयंतरे ॥५८॥
शब्दार्थ-[तए णं से समणे भगवं महावीरे कोसंबीयाओ णयरीओ पडिनिक्खाइ] उसके बाद श्रमण भगवान् महावीर ने कोशाम्बी नगरी से विहार किया [पडिनिक्खमित्ता जणवयं विहारं विहरइ] विहार कर जनपद में विचरने लगे [तओ पच्छा भगवं बारसमं
॥३८॥