________________
चंदन
बालायाः चरित
वर्णनम्
कल्पसूत्रे
किं मे पुराकयं कम्म, विवागो जस्स ईरिसो॥ सशन्दार्थे ॥३६२॥ एवं चिंतेमाणा ‘सा कारागारमुत्तिपज्जंतं तवं करिस्सामि' त्ति कटु
मणमि परमेट्ठिमंतं जपिउमारभी। एवं तीए तिन्नि दिणा वइकता। चउत्थे दिणे सेट्टी गामंतराओ आगओ वसुमई अदट्टण परियणे पुच्छीअ। मूला _ निवारिया ते तं न कंपि कही। तओ कुद्धो सेट्ठी भणीअ-जाणमाणावि
तुम्हे वसुमइं न कहेइ, अओ मज्झगिहाओं निग्गच्छह' त्ति सोऊण एगाए । वुड्ढाए दासीए ममं जीविएणं सा जीविउ' त्ति कटु सेट्रिणो तं सव्वं कहीयं। तं सोऊण सेट्ठी सिग्धं तत्थ गंतूण तालगभंजिअदारं उग्घाडिय वमूमई आसासीअ तए णं से सेट्ठी गिहे न भायणं न भत्तं कत्थवि पासइ, पसुनिमित्तं निप्फाइए बप्फियमासे चेव तत्थ पासइ, तं अण्णभायणाभावे सुप्पे गहिय
॥३६२॥