________________
. करपात्रे सञ्चन्दार्थे ॥२२५॥
पसर्ग
मूलम्-तए णं से विहरमाणे भगवं पढममि चाउमासम्मि अत्थियं गामं भगवतो
यक्षकृतोसमणुपत्ते । तत्थ णं मूलपाणिजक्खस्स जक्खाययणे राओ काउसग्गे ठिए। शाम दुल्लक्खे सो जक्खो सयपगडिं अणुसरंतो भगवं उवसग्गे इतत्थ पुव्वं सो
वर्णनम् दंसमसगाई समुप्पाइय पहुं तेहिं दंसी। तेण उवसग्गेण अक्खुद्धं सज्झाणलुद्धं विलोइय विच्छिए उप्पाइय तेहिं दंसीअ। तेण वि अवियलं अविकंपियं पासिय विउव्विएण महाविसेण महासीविसेण भगवओ सरीरम्मि दंसीअ तेण वि वायजाएण अयलमिव अवियलं दणं तेण वि रिच्छा विउव्विया। ते य पखरणखरधाएहिं उवद्दवीअ। तओ वि अणुव्विग्गं सयज्झाणलग्गं दणं विउव्विएहिं घुरुघुरायमाणेहिं सुलग्गमुहखुरेहिं सुयरेहिं फाली। तेण वि | अविसणं झाणणिसण्णं विलोइय सज्जो समुप्पाइएणं कुलिसग्गतिक्खदंतग्गेणं
॥२२५॥