________________
कल्पसूत्रे दार्थे ॥१७४॥
भयवं! पालउ समणं धम्मं, नासउ सुक्कज्झाणेणं अट्ठविहकम्मसत्तू, पराजयउ - रागद्दोसमल्लं, आरोहउ मोक्खसोहं' इच्चाइ रूवेण अभिनंदमाणा अभिनंदमाणा अभिथुणमाणा अभिथुणमाणा आगासे जयज्झणि कुणमाणा २ जामेवदिसिं पाउब्भूया तामेव दिसिं पडिगया । तए णं समणं भगवं महावीरे मित्तणाइणियगसयणसंबंधिपरियणं पडिविसज्जेइ, सयं च इमं एयारूवं अभिग्गहं अभिगिण्हइ-'जमहं बारसवासाईं वो सट्टकाएं चत्तदे हे जे केइ दिव्वा वा मणुस्सा वा तेरिच्छिया वा उवसग्गा समुप्पज्जिस्संति तं सम्मं सहिस्सामि खमिस्सामि तितिक्खिस्सामि अहियाइस्सामि नो णं कस्सवि साइजं इच्छिस्सामि' त्ति ॥४१॥
I
शब्दार्थ [तेणं कालेणं तेणं समएणं] उस काल और उस समय में [जे से हेमंताणं पढमे मासे पढमे पक्खे मग्गसिरबहुले] जो हेमन्त का प्रथम मास था, प्रथम
भगवतः
सर्वालङ्कार
त्यागपूर्वक सामायिक
चारित्रप्रतिपत्तिः
!
॥१७४॥