________________
श्री दशाश्रुनस्कन्धसूत्रे .. छाया-मासिकी ग्वलु भिक्षुप्रतिमां प्रतिपन्नम्य अनगारस्य कश्चित् उपाश्रयमग्निकायेन धमेत् नो तस्य कल्पते तम् (अग्निं ) प्रतीत्य निप्क्रमितु वा प्रवेष्टुं वा । तत्र खलु कश्चित् बाही गृहीत्वाऽऽकर्पत नो तस्य कल्पते तमवलम्बितुं वा, प्रलम्बितुं वा कल्पते तस्य यथैर्यमीरितुम् ॥ म० १३ ॥
टीका-' मासियं'-इत्यादि । मामिकी भिक्षुप्रतिमां प्रतिपन्नम्य मुनेः कश्चिजनो यदि उपाश्रयमग्निकायेन धमेत् केनापि कारणेन प्रज्यालयेत् तदा तस्य-भिक्षोः प्रतिमाप्रतिपन्नस्य तम् अग्निं प्रतीत्य अग्निभयमाश्रित्य उपाश्रयाद् निप्क्रमितुं=निःसर्तुं नैव कल्पते, एवं बहिश्चत्तदोपाश्रयान्तः प्रवेष्टुं नैव कल्पते । तत्र = उपाश्रये खलु कश्चिद् वाही बाहुविषये गृहीत्वा आकर्पत बहिरानयेत् चेत्तदा तस्य भिक्षोः तंबहिराकर्षक जनम् अवलम्बितुम् आश्रयितुं प्रलम्बितुं नारिकेलतालफलादिवद् उपश्लेष्टुं नैव कल्पते, किन्तु तस्य-प्रतिमागरिणो भिक्षोः यथेर्यम् ईर्यासमित्यनुसारं चतुर्हस्तात्मकयुग्यमात्रभूतलनिरीक्षणेन इरितु - निस्सतु कल्पते ॥ सू० १३ ॥
जब उपाश्रय को कोई अग्निकाय से प्रज्वलित करदे तो क्या करना चाहिये ? सो कहते हैं-'मासियं ण' इत्यादि ।
मासिकीभिक्षुप्रतिमाप्रतिपन्न मुनि के उपाय को कोई अग्नि से जलादे तो उस समय प्रतिमाप्रतिपन्नभिक्षु अन्दर हो तो अग्नि के भय से बाहर न निकले । यदि बाहर हो तो भीतर न आवे । उस समय यदि कोई उसकी भुजा पकड कर उसे खींचे तो खींचने वाले को नारियल और तालफल की तरह अवलम्ब और प्रलम्ब नहीं करे, अर्थात् उसकी भुजा आदि को पकड कर न लटके, किन्तु ईयासमिति के अनुसार चार हाथ के युग्यमात्र भूतल को देखता हुआ निकले ॥ सू० १३ ॥
જ્યારે ઉપાશ્રયમાં અગ્નિકાય પ્રજવલિત થાય ત્યારે શું કરવું જોઈએ? તે छे-मासियं णं त्यादि। - માસિક ભિક્ષુપ્રતિમાપ્રતિપન્ન મુનિના ઉપાશ્રયને અગ્નિથી કેઈ બાળી દે તે તે સમય પ્રતિમાપ્રતિપન્ન ભિક્ષુ અદર હોય તે અગ્નિના ભયથી બહાર ન નિકળે. જે બહાર હોય તે અદર ન આવે તે સમયે જે કઈ તેને હાથ પકડીને તેને ખેચે તે ખેચવાવાળાને નારિયેલ અને તાલફલની પેઠે અવલખન તથા પ્રલમ્બન ન કરે અર્થાત્ તેની ભુજા આદિને પકડીને લટકે નહિ. કિન્તુ ઈર્યા–સમિતિને અનુसशने युज्यमान-या२ सय सुधी भूतलने नेता नाणे (सू. १३) . ।। . '
