________________
२५०
दशाश्रुतस्कन्धमत्रे णेन मर्पति, क्षमते-क्रोधाभावेन, तितिक्षते-अदीनभावेन, अध्यास्ते-निश्चलभावेन जीवनाशामरणभयविप्रमुक्तत्वात् । यद्वा-'बोसहकाए चियत्तदेहे ' इति पदद्वयं सप्तम्यन्तम् । तत्र कर्मधारयः-तथाविधस्यानगारम्य यो व्युत्सष्टः त्यक्तः ममत्वानापन्नो देहस्तत्र ये उपसर्गा देवादिकृता उत्पद्यन्ते तान् उत्पनान् सोऽनगार सहते इत्याद्यन्वयः । ॥ मू० ३ ॥
उक्तविषयमेव पुनर्वर्णयनि-'मासियं' णं' इत्यादि ।
मूलम्-मासियं णं भिस्वुपडिमं पडिवन्नस्स अणगारस्स कप्पइ एगा दत्ती भोयणस्स पडिगाहत्तिए, एगा पाणगस्त। अण्णायउंछं, सुद्धं, उवडहं, निजहिता वहवे दुप्पय-चउम्पयसमण-माहण-अतिहि-किवण-वणीमगे कप्पइ से एगस्स भुंजमाणस्स पडिगाहित्तए । णो दुण्हं णो तिण्हं णो चउण्हं पंचण्हं णो गुग्विणीए, णो वालवच्छाए, णो दारगं पेजमाजीए, णो अंतो एलयस्स दोवि पाए साहट्ट दलमाणीए, णो " सहेइ" मुख आदि का विकार न करता हुआ सहन करे । 'खमई'क्रोधरहित होकर खमे-क्षमा करे। 'तितिक्खइ'-अदीन भाव से सहन करे और जीवन की आशा, मरण का भय रहित होकर निश्चल भाव से महे ।
___अथवा यह भी अर्थ होता है कि प्रथमप्रतिमाप्रतिपन्न अनगार के कायोत्सर्ग अवस्थायुक्त ममत्व रहित शरीर में यदि देवमनुष्यतिर्यञ्चसम्बन्धी उपसर्ग उपस्थित हों तो उनको क्रोधादिभावरहित होकर अदीन मन से जीवन-आशा मरण-भयरहित हो सम्यक् प्रकार से सहन करे ॥ सू० ३ ॥ ४ारे 'सहेड' भुष माथिा [१४२ - ४२ता सहन ४२ 'खमइ' ।पति थमने 'तितिक्खइ' महीन भाव सहन ४२ मते पननी मास, भरना लय हित થઈને નિશ્ચલ ભાવથી સહન કરે અથવા એ પણ અર્થ થાય છે કે પહેલી પ્રતિમા પ્રતિપન્ન અનગારના કાર્યોત્સર્ગ અવસ્થા યુક્ત મમવરહિત શરીરમાં જે મનુષ્ય તિર્ય ચ સ બ ધી ઉપસર્ગ ઉપસ્થિત થાય તે તેણે ધાદિભાવરહિત થઈને અદીન મનથી જીવન આશા મરણભય રહિત થઈને સમ્યક્ પ્રકારે સહન કરવાં (સૂ ૩)
