________________
६२८
विपाश्रुते
तस्मै सिंहसेनकुमाराय पञ्चशतराजवरकन्यकानां स्वस्वमातापितृभ्यां हिरण्यसुवर्णाaai दासीपर्यन्तानां प्रत्येकं पञ्चशतसंख्यको दायः प्रदत्त इत्यर्थः । 'तए णं सीहसेणे कुमारे' ततः खलु सः सिंहसेनः कुमारः 'मामापामोक्खेहिं' श्यामाप्रमुखैः ‘पंचहिं’ पञ्चभिः ‘देवीस एडिं' देवीशतैः 'सद्धिं' सार्धं 'उप्पिं जाव' उपरिप्रासादे यावत् दिव्यान् मानुष्यान् कामभोगान् भुञ्जान: ' विहरइ' विहरति ||मू० ३ || ॥ मूलम् ॥
तए णं से महासेणे राया अण्णया कयाई कालधम्मुणा संजुत्ते णीहरणं० राया जाए महया० । तए णं से सीहसेणे राया सामाए देवीए मुच्छिए ४ अवसेसाओ देवीओ णो आढाइ णो परिजाणाइ, अणाढियमाणे अपरिजाणमाणे विहरइ । तए णं एगुणगाणं पंचण्हं देवीसयाणं एगूणाई पंचमाइसयाई इमीसे कहाए लट्टाई समाणाई - एवं खलु सीहसेणे राया सामाए देवीए मुच्छिए ४ अम्हं धूयाओ जो आढाइ णो परिजाणाइ तं सेयं खलु अम्हं सामं देवं अग्गिप्पओगेण वा विसप्प - ओगेण वा सत्थप्पओगेण वा जीवियाओ ववरोवित्तए, एवं संपेहेंति, संपेहित्ता सामाए देवीए अंतराणि य छिद्दाणि य विरहाणि य पडिजागरमाणीओर विहरति । तए णं सा सामा सिंहस्थ के लिये इन पांच सौ कन्याओं के मातापिताओं ने दहेज में हिरण्य सुवर्ण आदि से लेकर दासीपर्यन्त प्रत्येक वस्तु पांच पांच सौ की गणना में प्रदान की । 'तए णं सीह सेणे कुमारे सामापामोक्खे हिं पंचहिं देवीसएहिं सद्धिं उपि जाव विहरह ' सिंहसेन कुमार अब श्यामाप्रमुख अपनी पांच सौ स्त्रियों के साथ उन प्रासादों में रहता हुआ दिव्य मनुष्य-भव संबंधी कामभोगों को भोगने लगा || सू० ३ ॥ હિરણ્ય-સુવર્ણ આદિથી લઈને દાસી સુધીની પ્રત્યેક વસ્તુ પાંચસેાની સંખ્યા–પ્રમાણુ આપી, 'तए णं सीहसेणे कुमारे सामापामोक्खेहिं पंचहिं देवीस एहिं सद्धिं उपिं जाव વિરૐ” સિંહસેન કુમાર એ શ્યામાપ્રમુખ પોતાની પાંચસે સ્ત્રીઓની સાથે તે મહેલમાં રહીને દિવ્ય મનુષ્યભવ સબંધી કમભાગાને ભાગવવા લાગ્યા. ( સૂ॰ ૩)