________________
५६४
विपाकश्रुते
॥ मूलम् ॥ तए णं सा गंगदत्ता भारिया सागरदत्तसत्थवाहेणं एयमहं अन्भणुष्णाया समाणी सुबहु पुप्फ० जाव मित्तणाइ० महिलाहिं सद्धिं सयाओ गिहाओ पडिणिक्खमइ, पडिणिक्खमित्ता पाडलिसंड नयरं मज्झमज्झेणं णिग्गच्छइ, णिग्गच्छित्ता जेणेव पुक्खरिणीए तीरे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता पुक्खरिणीए तीरे सुबहुं पुप्फ-गंध-मल्लालंकारं ठवेइ, ठवित्ता पुक्खरिणी ओगाहेइ, ओगाहित्ता जलमजणं करेइ, करिता जलकीडं करेइ, करिता व्हाया कय-कोउय-मंगल- पायच्छित्ता उल्लपडसाडिया पुक्खरिणीए पञ्चत्तरह पच्चुत्तरिता तं पुष्फ० गिण्हइ गिन्हित्ता जेणेव उंबरदत्तस्स जक्खस्स जक्खाययणे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता उंबरदत्तस्स जक्जस्स आलोए पणामं करेइ, करिता लोमहत्थं परामुसइ, परामुसित्ता उंबरदत्तजक्खं लोमहत्थएणं पमज्जइ, पमज्जित्ता दगधाराए अब्भुक्खेइ, अब्भुक्खित्ता पम्हल० गायलट्ठि ओलूes, ओलूहित्ता सेयाइं वत्थाई परिहे, परिहित्ता महरिहं पुप्फारुणं वत्थाहणं मल्लारुहणं गंधारहणं चुण्णारुहणं करेइ, करिता धूवं डहर, धूवं डहित्ता जाणुपायवडिया एवं वयासी जइ णं अहं देवाणुप्पिया! दारगं वा दारियं वा पयायामि तो णं जाव उवाइणइ, उवाइणित्ता जामेव दिसिं पाउन्भूया तामेव दिसिं पडिगया ॥ सू० ७ ॥
टीका
'तर णं सा गंगदत्ता' इत्यादि ।
'तर णं सा गङ्गदत्ता भारिया' ततः खलु सा गङ्गदत्ता भार्या 'सागरदत्तं सत्यवाहेणं' सागरदत्तेन सार्थवाहेन 'एयमहं एतमर्थ' 'अन्भणुष्णाया समाणी'