________________
२१६
....... .. विपाकश्रुते ॥ मूलम् ॥ तए णं से भगवओ गोयमस्स तं पुरिसं पासित्ता इमे एयारूवे अज्झथिए, चिंतिए कप्पिए, पत्थिए, मनोगए संकप्पे समुप्पजित्था अहो णं इमे पुरिसे जाव णरयपडिरूवियं वेयणं वेएइतिकटु वाणियग्गामे णयरे उच्चनीयमज्झिमकुलेसु जाव अडमाणे अहापजतं समुदाणं गिण्हइ, गिमिहत्ता वाणियग्गामस्स मज्झं-मज्झेणं जाव पडिदंसेइ, पडिदंसित्ता समणं भगवं महावीरं बंदइ णमंसइ, वंदित्ता णमंसित्ता एवं वयासी-एवं खल जो बंधा हुआ है, कान और नासिका जिसकी काटी जा चुकी है, गले में लाल कनेर के पुष्पों की माला जिसे पहिनायी गई है, जिसकी दशा बहुत बुरी की जा रही है, प्राणदंड के योग्य जो घोषित किया जा चुका है, जिसका मांस कौवा और कुत्तों के खाने योग्य हो रहा है। ऐसी दयनीय दशासे परिपूर्ण इस पुरुष को देखकर इन्हें वडा ही अफसोस हुआ। इसके विषय में यह घोषणा भी जो उस समय प्रत्येक चोराहे पर की जा रही थी उन्होने सुनी। घोषणा में यह कहा जा रहा था कि-इस पुरुष की इस दशा का कारण न यहां का राजा है, और न राजा का पुत्र है; किन्तु यह स्वयं ही अपने किये हुए कर्मों का फल भोग रहा है ॥ सू० ४ ॥
એ પુરુષ છે કે જે બાંધેલો છે, જેનાં નાક અને કાન કાપી નાખેલાં છે, ગળામાં લાલ કરેણના પુષ્પની માળા જેને પહેરવી છે. જેની દશા બહુજ બુરી કરાય છે. પ્રભુદંડ ચોગ્ય હોવાની જાહેરાત થઈ ચૂકી છે જેનું માંસ કાગડા અને કુતરાને ખાવા લાગ્ય થઈ રહ્યું છે. આવી દયાજયક દશાથી પરિપૂર્ણ આ પુરુષને જોઈને તેમને ભારે અફસોસ થ. આ માણસની બાબતમાં જે જાહેરાત તે સમયે દરેક સ્થળે ચૌટામાં થઈ રહી હતી તે પણ સાંભળી, જાહેરાતમાં કહેવામાં આવતું હતું કે--આ પુરુષની આવી દશા થવાનું કારણ અહીંના રાજા નથી, તેમજ રાજાને પુત્ર પણ નથી, પરંતુ આ પોતે જ ४३। भानुं लेगकी २७ छे. (१०४.) . .. ................. ......
