________________
६९४
उत्तराध्ययन सूत्रे
शिरसि कालमहार] कृतवान् । महारवेदनया मूर्च्छित साम इत्र भूमौ निपतित । तदा कुमारस्तमुवान भी विद्याधर ! स्वस्थीभूय पुनर्मया सह युभ्यस्त्र । तत स विद्याधर माह-मही! युद्धे मा यतितवान भवान, वत् शोभन जातम् । हे मित्र ! ममान्तग्रन्थाद्वे मणिमूलिके विद्यते,
कुमारने
घृष्ट्वा करवालविते मम मुनि लेपय अपराजितकुमारेण तथैव कृतम् । शिरसि लेपेन स विद्याधर स एव स्वस्थ जातः । ततः प्रमारेण पृष्ठ स विद्याधरः पटत्तान्त कथयितुमारेभे इय विद्याधरापिस्यामृत सेनस्य गुणगणातलवार से प्रहार किया । प्रहार के लगते ही विद्यापर उसकी वेदना से उसी समय वहीं पर मूर्च्छित हो गया और ऐसे गिरा कि जैसे कोई निमूल वाला वृक्ष गिर पडता है । उसके गिरते उससे कहा- विद्याधर- मैं तुमको आमन्त्रित करता हूँ कि जन तुम स्वस्थ हो जाओ तत्र फिर मेरे माथ युद्ध करना । कुमार की इम प्रकार बात सुनकर विद्याधर ने कहा महानाहो ! युद्ध में आपने मुझे परास्तरका अच्छा ही किया है । मित्र ! देखो मेरे वस्त्र के आचल में इस समय दो मणि मूलिकाएँ नधी हुई है सो आप उनको घिसकर मेरे इस मस्तक के घाव पर लगा दें । विद्याधर की इस बात से मसन्न होकर कुमार ने वैसा ही किया । शिरपर लेप लगने से वह विद्याधर उसी समय स्वस्थ हो गया। कुमार ने विद्याधर से इस वृत्तान्त को पूछा तब विद्याधरने कुमार से अपना वृत्तान्त इस प्रकार कहाવિદ્યાધરના મસ્તક ઉપર તરવારના પ્રહાર કર્યા એ પ્રહાર પડતાજ વિદ્યાધર એ સમયે ત્યાજ મૂતિ થઈને પડી ગયે તે એવી રીતે પચે કે, ભય કર વાવા ઝડાથી મૂળ સાથે ઉખડીને વૃક્ષ જમીન ઉપર પટકાઈ જાય એ રીતે વિદ્યાધરના પડતાજ તેને કુમારે વિધાધર હું તમને આમત્રણ આપુ છુ કે, જ્યારે તમે સ્વસ્થ થઇ જાવ ત્યારે ફરી મારી સાથે યુદ્ધમ ઉત્તરો કુમારની આવી વાત સાભળીને વિદ્યાધરે કહ્યુ “મહાબાહુ ' યુદ્ધમા આપે મને પરાસ્ત કરીને ઘણુ જ સારૂ કામ કર્યુ` છે. મિત્ર ! મારા વસ્ત્રના છે. આ સમયે એ મણી મૂલિકાએ ખાધેલ છે. તે આપ ને ઘસીને તે મારા મસ્તક ઉપર લગાડા વિદ્યાધરની આ વાત સાભર્છાને પ્રસન્ન થઈને કુમારે એ પ્રમાણે કર્યું માથા ઉપર લેપ લાગવાથી એ વિધાધર એજ વખતે સ્વસ્થ બની ગર્ચા કુમારે વિદ્યાધરને આ વૃત્તાતને પૂછ્યું ત્યારે વિઘ ધરે કુમારને પેાતાનુ વૃત્તાત આ પ્રકારથી કહ્યુ
L
