________________
७०
उत्तराध्ययनस्ने भी मत्पितुः सेवको मामाहयितुमनायाती, अतस्तत्र गन्तुमिच्छामि, राजा माहत्वया पुनरिहागन्तव्य त्वदर्शनेन पय सुखिनो भवामः, इत्युक्त्वा स राजा तस्मै वस्त्राभरणादिक दत्त्वा तेन सह सपरिच्छदा सपुती माहिणोत् ।।
ततो नगर्या बहिः सकलसैनिफ निवेश्य नगरीमध्ये सयमेकस्मिन् स्यै स्थित्वा ता दूतिका प्रति ससेवकमेफ प्रेपितवान् , सा दतिका मदनमञ्जरीसमीपं गत्ता वदति-अगडदत्तकुमारः सेना पहिः प्रस्थाप्यकेन रखेन त्वदर्थ विष्ठति । दूत्या वचन राजा के पास पहुँचकर कहने लगा कि-दो सेवक मेरे पिता द्वारा भेजे हुए यहा मुझे बुलाने को आये हुए है, इसलिये मैं अब घर पर जाना चाहता है । अगडदत्तकुमार की बात सुनकर राजा ने कहा-आप खुशी से जाइए परन्तु पुनः यहा आनेका आप से आग्रह है, क्यों कि आपके देखने से हम सब को बड़ा आनन्द होता है । राजा की आज्ञा पाकर अगडदत्त चलने की तैयारी करने लगा। राजा ने इसके साथ अपनी पुत्री को भी भेज दिया और अगडदत्त को खूब वस्त्र आभरण आदि से सत्कार कर पिदा किया। अगडदत्त नगर से ज्यों ही बाहिर हुआ कि उसको मदनमजरी को साथ मे ले चलने की बात याद आगई। उसने शीघ्र ही सकल सैनिकों को वही पर खड़ा कर के और स्वय एक रथ पर बैठ नगर में पहुँच कर एक अपने सेवक को मदनमजरी की दृती के पास भेज दिया। दती मदनमजरी के पास जाकर कहने लगी कि बाईजी अगडदत्तकुमार शखपुर के लिये प्रस्थित हो रहे हैं । सकल सेना को नगर से बाहिर રાજા પાસે જઈને કહેવા લાગ્યું કે, મારા પિતાને સંદેશો લઈને બે અનુ ચરે મને બોલાવવા અહી આવેલ છે આથી હુ મારે ઘેર જવા ઈચ્છું છુઅગડદાની વાત સાંભળીને રાજાએ કહ્યુ-આ૫ ખુશીથી જાવ પર તુ ફરીથી કઈવાર અહી આવવાને આપને હુ આગ્રહ કરૂ છુ કેમ કે, આપની હાજ રીથી અમને બધાને ઘણુંજ આનદ થાય છે રાજાની આજ્ઞા મળતા અગડદત્ત જવાની તૈયારી કરવા લાગ્યું રાજાએ તેની સાથે પોતાની પુત્રીને પણ મોકલી અને અગડદર કુમારને ઘણું વસ્ત્ર, આભૂષણે આપી વિદાય આપી
અગડદત્ત જ્યારે નગર છોડયુ ત્યારે તેને મદનમ જરીને સાથે લેવાની વાત યાદ આવી તેણે એ વખતે સઘળા સૈનિકોને ત્યાં જ ખડા રહેવાનો હકમ આપી. પિતે એક રથમાં બેસીને નગરમાં પહોંચી ગયે અને પિતાના એક સેવકને મદનમ જરીની દાસી પાસે મોકલ્યો દાસીએ સેવકની વાત સાંભળીને મદનમજરી પાસે જઈને કહ્યું –બાઈ સાહેબ! અગડ-નકુમાર શ
