________________
प्रियदर्शिनी टीफा १०४ मा ६ प्रमादर्जनेऽगटदत्तदृष्टान्त __ अयान्यदाऽगडदत्तमाहयितु पित्रा पितो पितु: सेवकामौ गजास्टो तत्र समागतौ । ती दृष्ट्वाऽगडदत्तः पित्रो कुगल पन्छति, तावाहतुः-तब पित्रोः कुशल वर्तते, स्तुि वद्विरदाफुली त्वन्मातापितरौ स्तः । भण्डदत्तस्तद्वचन श्रुत्वा भृशमु. स्कठितो जातः । यतोऽगडदत्तः स्वश्वशुरस्य भुवनपाल तृपस्य समीप गत्वा वदतिचलूगा, अतः जैसे इतने दिनों तक प्राणों को सुरक्षित रखा है, वैसे ही कुछ दिनों तक और सुरक्षित रक्सो, वहा चलने में अब अधिक दिनों की देर नहीं है । दामी ने इस प्रकार अगडदत्तकुमार का सदेश जाकर मदनमजरी को सुना दिया। अगडदत्तकुमार का सदेश पाकर मदनमजरी को अपार दर्प हुआ।।
एक समय की बात है कि अगददत्त कुमार को बुलाने के लिये उसके पिता के द्वारा भेजे हुए दो सेवक हाथी पर आरूढ होकर वहां आये। अगडदत्तकुमार ने उनसे अपने माता पिता की कुशलता के समाचार पूछने के साथ २ यह भी पृछा कि कहो यहां पर तुम्हारा आना कैसे हुआ। उन्हों ने कहा आप के घर पर सर प्रकार से कुशलता है, परन्तु आपके माता पिता को आपके विरह की वेदना अत्यत सतारही है इसलिये हम आप को लेने के वास्ते आये हैं । इस समाचार को सुनकर अगडदत्तकुमार के चित्त में बड़ा ही उढग जागृत आ,
और इतनी अधिक उत्कठा यढी की माता पिता के कव दर्शन होंगे। उत्कठित बना हुआ अगडदत्तकुमार उमी समय अपने श्वशुर भुवनपाल દિવસે વ્યતિત કર્યા તે રીતે ઘોડા વધુ દિવસ શાતિ રાખજે સૌ સારા વાના થશે ત્યાં જવામાં હવે ઝાઝા દિવસની વાર નથી દાગીએ ઘેર આવી અગડાને સ દેશો મદનમ જરીને સંભળાવ્યે પિતાની આશા નજીકના ભવિષ્યમાં ફળશે જાણી મદનમ જરી હર્ષથી મારા અનુભવવા લાગી
આમ દિવસો વીતતા એક દિવસ હાથી ઉપર બેસીને બે અનુચ અગડદત્ત પામે આવ્યા અને તેમના પિતા તરફથી મોકલેલે સ દેશે કહ્યો માતા પિતાના કુશળવર્તમાન પૂછડ્યાબાદ અગડદત્તે તે અનુચના આવવાનું પ્રજન પૂછયું આવનાર સેવકોએ કહ્યું કે, આપના માતા પિતા સવે કુશળ છે પરંતુ આપના વિરહની વેદના તેમને સતાવી રહી છે આથી અમે આપને લેવા માટે આવ્યા છીએ આ સમાચાર સાભળીને અગડદત્તના ચિત્તમાં પણે ઉગ થશે અને માતા પિતાના દર્શન કરવા તેનું ચિત્ત અધીરૂ બન્યું * કાના ગામને અગડદત્તકુમાર તેજ વખતે પિતાના સાસરા ભુવનપાળ,
