________________
-
उत्तराभ्ययनसूत्रे कुर्यादित्यर्थः। किंतु उपेक्षेत-मध्यस्थमारमाश्रयेत् । अत एष-मासशोणितं भुजानान् प्राणान-माणिनः, न हन्यात्-न मारयेत् ।
अत्र सुदर्शनमुनेदृष्टान्तः
चम्पानगया रिपुमर्दननामको भूपतिरासीत् । तस्य पुत्र सुदर्शननामकः सजातः । स धर्मघोपाचार्यसमीपे धर्मदेशना निशम्य कामभोगेम्यो विरक्तः प्राजितः । स सुदर्शनो मुनिर्गुरुमसादात् युतज्ञानमम्पन्नो दृढसचतया एशक्ति विहाराख्यपतिमया विहरन् कदाचित् महाटव्या निशि पञ्चप्रहरात्मक कायोत्सर्ग मनोऽपि न प्रदूपयेत् । अपने मन में उनके काटने परअपने मन में कलुषित विचार नहीं करे। अथवा उनके काटने पर मन को कलुपित नहीं करना चाहिये। अपि शब्द से वचन आदिक को भी प्रदुष्ट नहीं करे। किन्तु उस समय(उवेहे-उपेक्षेत) मध्यस्थभाव का ही आश्रय करे। अत. साधु का कर्तव्य है कि वह (मस सोणिय भुजते पाणे नरणे-मास शोणित मुजानान् प्राणिनः न हन्योत्) मास खाते ण्व शोणित को पीते हुए प्राणियों को कभी भी न मारे।
दृष्टात-चपानगरी मे रिपुमर्दन नामक एक राजा था। उसका एक पुत्र था, जिसका नाम सुदर्शन था। उसने धर्मघोप आचार्य के पास धर्म देशना सुनकर काम भोगों से विरक्त वन मुनिदीक्षा धारण की। इन सुदर्शन मुनि ने अपने गुरु महाराज के प्रसाद से श्रुतज्ञान की प्राप्ति कर दृढ प्रराक्रमशाली होने की वजह से एका की विहार करने रूप प्रतिमा को धारण किया। अब ये उस प्रतिमा से विचरने लगे। मनोऽपि न प्रदूषयेत् तेना ४२७पाथी पाताना मनभा दुषित विचार ५४न ४२, અથવા તેના કરડવાથી મનને કલુષિત ન કરે અરેશદથી વચનાદિકને પણ પ્રદુષ્ટ न ४२, ५२तुत समये उवेहे-उपेक्षेत भव्यय मापनमाश्रय रे माथी साधुनु तव्य छेते मससोणिय भुजतेपाणे न हणे-मासशोणित भुजानान् प्राणिन न हन्यात् માસ ખાતા અને લોહી પીતા પ્રાણીઓને કદી પણ ન મારે
દૃષ્ટાન્ત –ચ પા નગરીમા રિપુમદન નામના એક રાજા હતા તેમને એક પુત્ર હતો, જેનું નામ સુદર્શન હતુ તેણે ધર્મઘોષ આચાર્યની પાસે ધર્મદેશના સાભળી કામગથી વિરક્ત બની મુનિરીક્ષા ધારણ કરી આ સુદર્શન નિએ પોતાના ગુરુમહારાજના પ્રસાદથી શ્રતજ્ઞાનની પ્રાપ્તિ કરી, દઢ પરાક્રમ શાળી થવાના કારણથી એકાકી વિહાર કરવા રૂપ પ્રતિમાને ધારણ કરી, અને તેઓ એ પ્રતિમાથી વિચરવા લાગ્યા એક સમયની વાત છે કે,
