________________
२२०
उत्तगध्ययनसूत्रे च लभते । परमाचार्यागा शीत परुप चेत्युभयविध शिक्षा पन परिणामे सुखज नकमेव । आचार्यश्चन हि-परिणामतस्तपःमयमाराधनमार्तक, मिथ्यात्वादिपश्ववि धासननिर्तक, ज्ञानावरणीयादि कर्मजःपट आपसारणपरममीपणसमीरणात्मक, ना. नाविधळन्धिसाधक, निखिलभावस्वभावाभासालालोम्मदर्शक, शाश्वतिरसुखसमर्पक च भाति" इत्येव पर्यालोच्य गुरोः शिक्षापचनमगीकर्यादिति ।। २७॥
सकलकल्याणकारिण्यपि गुरुशिक्षा कस्मै कीदशी परिणमतीत्याहमूलम्-अणुसासणमोवाय, दुकडस्स य चायण ।
हिय त मन्नए पन्नो, वेस्स होई असाहुणो ॥२८॥ प्राप्त कर लोक तुष्टि एव पुष्टि को प्राप्त करते है। इसी तरह आचार्य महाराज के कोमल व कठोर, दोनो प्रकार के शिक्षाप्रद वचन शिष्य को परिणाम मे सुसानक होते है । शिप्य को आचार्य महाराज के वचन ही अन्त मे तप एव सयम की आराधना करने में प्रवृत्त कराने वाले होते है । मिथ्यात्वादि पाच प्रकार के आस्रव के वे निरोधक होते है। ज्ञानावरणीय आदि कर्मरज के पटल को हटाने में वे प्रचण्ड पवन के वेगतुल्य होते है। शिप्यजनोमे अनेक प्रकार की लब्धियों की जागृति कराने वाले होते है। समस्त पदार्थों के स्वभाव का जिस में अव भासन होता है ऐसे केवलज्ञानरूप प्रकाश के प्रदर्शक एव शाश्वतिक सुख के देनेवाले होते है। इस प्रकार गुरु महाराज के शिक्षा वचनो को हितकारक जानकर शिष्यका कर्तव्य है कि वह उन्हे अगीकार करे ॥२७॥ અને પુષ્ટિ પ્રાપ્ત કરે છે. આ રીતે આચાર્ય મહારાજના કોમળ અથવા કઠોર બને પ્રકારના શિક્ષાપ્રદ વચન શિષ્યને પરિણામમાં સુખ જનક બને છે આચાર્ય મહારાજના વચનજ અતમાં શિષ્યને તપ તથા સયમની આરાધના કરવામાં પ્રવૃત્ત કરાવનાર હોય છે મિથ્યાત્વાદિ પાંચ પ્રકારના આસવના એ નિરોધક હાય છે જ્ઞાનાવરણીય આદિ કર્મરજના આવરણને દૂર કરવામાં તે પ્રચંડ પવનના વેગ જેવા હોય છે શિષ્યજનેમાં અનેક પ્રકારની લબ્ધિયેની જાગૃતિ કરાવનાર હોય છે, સમસ્ત પદાર્થોને સ્વભાવનું જેનામા અવભાસન હોય છે એવા કેવળ જ્ઞાન રૂપ પ્રકાશના પ્રદર્શક અને શાશ્વતિક સુખને દેવાવાળા હોય છે આ પ્રકારે ગુરુ મહારાજના શિક્ષા વચનેને હિતકારક જાણીને શિષ્યનું એ કર્તવ્ય છે કે તે એને અગિકાર કરે છે ૨૭
