________________
१२२ . . . . निरयावलिकामो णं मए अधन्नेणं अपुन्नेणं अकयपुन्नेणं दुट्ट कयं सेणियं रायं पियं देवयं अञ्चतनेहाणुरागरत्तं नियलवंधणं करतेणं, मम मूलागं चेव णं सेणिए राया कालगए-त्तिकटु ईसर-तलवर जाव संधिवाल सद्धिं संपरिखुडे रोयमाणे२ इडि सक्कारसमुदएणं सेणियस्स रन्नो नीहरणं करेइ, करित्ता बहूई लोइयाइं मयकिच्चाई करेइ । तएणं से कूणिए कुमारे एएणं महया मणोमाणसिएणं दुक्खेणं अभिभूइ समाणे अन्नया कयाइ अंतेउरपरिढालसंपरिखुडे सभंडमत्तोवगरणमायाए रायगिहाओ पडिनिक्खमइ, पडिनिक्खमित्ता जेणेव चंपा नयरी तेणेव उवागच्छद । तत्थवि णं विउलभोगसमिइसमन्नागए कालेणं अप्पसोए जाए यावि होत्था ।
तए णं से सेणिए राया अन्नया कयाइ कालादीए दसकुमारे सद्दावेइ, सदावित्ता, रजं च जाव जणवयं च एकारसभाए विरिंचइ, विरिचित्ता सयमेव रज्जसिरिं करेमाणे पालेमाणे विहरइ ॥ ३९ ॥
छाया-ततः खलु सा चेल्लना देवी कूणिक राजानमेवमवादीत्-कथं खलु पुत्र ! मम तुष्टि; उत्मवो वा हो वा आनन्दो वा भविष्यनि यतवलु त्वं श्रेणिकं राजानं प्रिय दैवतं गुरुजनकमत्यन्तस्नेहानुरागरक्तं निगडबन्धनं कृत्वा आन्मानं महता२ राज्याभिषेकेण अभिषेचयसि ।।
'तएणं सा' इत्यादि
कृणिकके ऐसे बचन सुनकर रानी चेल्लनाने राजा कृणिकको इस प्रकार कहना प्रारम्भ किया-हे पुत्र ! तुम्हारे इस गज्याभिषेकसे मुझे मन्तोप अथवा चित्तमें उल्लास प्रमोद एवं सुख किस प्रकार
'तएणं सा'ane
કૃઝિકના એવાં વચન સાભળીને ગળી ચેલનાએ રાજા કુણિકને આવી રીતે કહેવું શરૂ કર્યું હે પુત્ર ! તા- આ રાભિષેકથી મને સ તેલ અથવા મનમાં ઉ૯લાસ, પ્રદ એટલે સુખ કેવી રીતે થાય? કેમકે તુ.. અત્યંત સ્નેહ તથા અનુરાગયુત,દેવ