________________
झॉनचन्द्रिका टीका-मल्लकदृष्टान्तेन व्यञ्जनावग्रहप्ररूपणम्
३९७ ___मूलम्-से किं तं मल्लगदिढतेणं? । मल्लगदिलुतेण-से जहानामए केइ पुरिसे आवागसीसाओ मल्लगं गहाय तत्थेगं उदगबिंदु पक्खेविजा से नहे, अण्णेऽवि पक्खित्ते सेऽवि नहे, एवं पक्खिप्पमाणेसु पक्खिप्पभाणेसु होही से उदगबिंदू, जेणं तं मल्लगंरावेहिइत्ति, होहीले उदगबिंदू जेणं तंसि मल्लगंसि ठाहिति, होही से उदगबिंदू जे णं तं मल्लगं भरिहिति, होही से उदगबिंदू जे णं मल्लगं पवाहिति। एवामेव पक्खिप्पमाणेहिं पक्खि. प्पसाणेहिं अगंतेहिं पुग्गलहिं जाहे तं वंजणं पूरियं होइ ताहे 'हुति करेइ, नो चेव णं जाणइ के एस सदाइ ? । तओ ईहं पविसइ तओ जाणइ अमुगे एस सदाइ । तओ अवायं पविसइ तओ से उवगयं हवइ। तओ धारणं पविसइ । तओ णं धारेइ संखिजं वा कालं, असंखिज्जं वा कालं ॥
छाया-अथ किं तत् मल्लकदृष्टान्तेन ? । मल्लकदृष्टान्तेन-स यथानामकः कश्चित् पुरुषः आपाकशीर्पतो मल्लकं गृहीत्वा तत्रैकमुदकविन्दं प्रक्षिपेत् स नष्टः, अन्योऽपि प्रक्षिप्तः सोऽपि नष्टः । एवं प्रक्षिप्यमाणेषु २ भविष्यति स उदकविन्दुर्यों तु तं मल्लकम् आद्रयिष्यति, भविष्यति स उदकविन्दुर्यो नु तस्मिन् मल्लके स्थास्यति, भविष्यति स उदकविन्दुर्यों नु तं मल्लकं भरिष्यति. भविष्यति स उदकविन्दुर्यों नु तं मल्लकं प्रवाहयिष्यतीति, एवमेव प्रक्षिप्यमाणैः २ अनन्तैः पुद्गलैयंदा तद् व्यञ्जनं पूरितं भवति, तदा 'हु'-मिति करोति, नो चैव खलु जानाति क एष शब्द ? इति । तत ईहां प्रविशति, ततो जानाति अमुक एप शब्द इति । ततोऽवायं प्रविशति, ततः स उपगतो भवति । ततो धारणां प्रविशति, ततः खलु धारयति संख्येयं वा कालमसंख्येयं वा कालम् ॥
टीका-शिष्यः पृच्छति-' से किं तं मल्लगदिटतेणं० ' इत्यादि । अध कि तत-प्ररूपणं मल्लकदृष्टान्तेन ? इति । उत्तरमाह-मल्लकदृष्टान्तेन व्यञ्जनावग्रह
