________________
-
२७८
भावश्यकमूत्रस्य अत्रोच्यते-अपरिज्ञातरजोहरणग्रहणाऽऽशयत्वाभ्रान्तोऽसि, येन नेत्रे लिदानतो द्विचन्द्रादिमतिभानवदमोहरणधारणस्थाऽन्यथात्वमित्थमाशङ्कसे, हन्त विकृताङ्ग ! नासौ स्वत्पक्षः क्षोदक्षेमक्षमः, नहि क्य धृतरजीहरणा यूयमिव गनिमील्किया सञ्चरामः पर्यटामोऽया निविद्वयवहरामो, येन रजोहरण स्पर्शादिना जीवकेशलेशोऽपि समुत्पधेत, चक्षुपा समीक्ष्य कुन्युपिपीलिकादीना मनुपलम्भे सति उपलम्भेऽपि वा तद्रक्षणसक्षणतयैव तत्राऽप्यतिकोमलोर्णादिरचितेन रनोहरणेन प्रमाम इति कथमुपघातादिसम्भवः ? न द्यपथ्याशिनोऽपरिपाकादिकायदोषमझावात्पथ्याशन केनापि सद्विवेकजुपा विदुपा परिहीयते, जीवाधव
इस शका (प्रश्न) का उत्तर देते हैं-अरे भ्राता! रजोहरण धारण करने के आशय से अनभिज्ञ होने के कारण आप भ्रान्त है। इस कारण आपका पक्ष तर्क की कसौटी पर खरा (वराबर) नहीं उतरता, क्यों कि बाह्य-पृथ्वी आदि रज और आभ्यन्तरबाधे हुए कर्मरूपी रज जिससे दूर किया जाय उसे रजोहरण कहते हैं। उस सुकोमल रजोहरण द्वारा हम उपयोग-सहित यत्नायुक्त प्रमार्जन करते हैं, इसलिये प्रमार्जन (पूजने) से जीवापघात होने की सभावना नही हो सकती।
यदि किसी को अपथ्य भोजन से अजीर्ण होजाय तो क्या पथ्याहारी लोग पथ्य भोजन करना छोड देंगे ! कदापि नहीं । इसी प्रकार यदि कदाचित् असयमी द्वारा प्रमार्जन करते जीवोपधात
આ શકાને ઉત્તર આપે છે કે--અરે ભ્રાતા ! રજોહરણ ધારણ કરવાના આશયથી અનભિજ્ઞ હોવાના કારણે ત્ બ્રાન્ત છે તેથી તમારો પક્ષ તર્કની કસોટી ઉપર બરાબર નથી ઉતરતે, કેમ કે બાહા-પૃથ્વી આદિ રજ અને આભ્યન્તર-બાયેલા કર્મરૂપી રજ જેનાથી દૂર કરી શકાય તેને રજોહરણ કહે છે તે સુકેમલ રજોહરણું દ્વારા ઉપયોગ સહિત યુતનાયુકત પ્રમાર્જન કરીએ છીએ, એ કારણે પ્રમાજન (પૂજવાથી જીપઘાતક થવાની સંભાવના નથી
જે કદાચિત કેઈને અપથ્ય આહારથી અજીર્ણ થઈ જાય તે શું પથ્ય આહાર કરવાવાળા માણુ ખાવું છેડી દેશે! ન જ છે. એ જ રીતે જે કદાચિત અસચમી દ્વારા
પાતા છાપધાત થઈ જાય તે શું સ યમી રજોહરણને
