________________
१५०
भावश्यकभूषण
हस्तलक्षणेन सस्पर्शः सम्यक स्पर्शस्तम् । 'अणुजाणह' इत्यनेन पूर्वोक्तेन सम्बन्धः, करोमीत्यस्य शेपो पा । 'किलामो' लमा शरीरग्लानिकृत् मस्कृतोऽ पराधः निजकठोरकरशिरसा' भवदीयकोमलचरणस्मलस्पर्शेनेत्यर्थात् , यहा मदीयेनाऽनेन नमस्कारव्यापारेण भरतो मानस एवं कश्चन श्रमः मञ्जातः स्यात्स 'मे' भवद्भिः, यद्वा भवता 'खमणिज्जो' क्षमणीया सोढव्यः, तथा 'अप्पकिलताण अल्पशब्दोऽनाऽभाववाची, लान्त-कान्ति., अल्प-विगत क्लान्त-गरीर ग्लानिरूप:श्रमो येपा तेऽल्पक्लान्तास्तेपामल्पलान्तानाम्-अल्पवेदनावतामित्यर्थ , 'भे' भवता गुरुवर्याणा 'दिवसो' दिवसः 'बहुसुमेण' बहु च तच्छुम च बहुशुभ तेन प्रभूतशान्तिपूर्वकमित्यर्थः 'वइकतो' व्यतिक्रान्त' गत' किम् । 'जत्ता' यात्रा तपोनियमादिस्वरूपा सयमयात्रा 'मे' भवता निराबाधे? ति शेषः, च-किञ्च 'भे' भवता शरीरमिति गम्यते 'जवणिज' यापनीयम्-इन्द्रि यनोइन्द्रियवाधारहित वर्त्तते ? इतिः शेप , एव सयमयात्रादिकुशलमापृच्छय शिष्प. पुनरप्याह-खमासमणो' हे क्षणश्रमण ! 'खामेमि' क्षमापयामि आपके चरण का स्पर्श करता हूँ' इस तरह वन्दना करने में मुझसे जो आपको किसी प्रकार का क्लम (कष्ट) पहचा हो आप उसकी क्षमा करे। हे गुरु महाराज ! आपका दिन बहुत सुखशान्ति से व्यतीत हुआ-न?, आपकी सयमयात्रा निरायाध है न ?, और आपका शरीर, इन्द्रिय, नोइन्द्रिय की बाधा से रहित है न। इस प्रकार सयमयात्रा और शरीर के सम्बन्ध में कुशल पूछ कर फिर से शिष्य कहता है-हे क्षमाश्रमण ! मुझसे जो दिवस-सम्बन्धी હાથથી આપના ચરણને સ્પર્શ કરૂ છુ આ પ્રમાણે વદના કરવાથી મારા વડે આપને જે કઈ પ્રકારથી કષ્ટ થયું છે તે આપ મને ક્ષમા કરે
હે ગુરુ મહારાજ ! આપને દિવસ ખૂબ શાતિથી પસાર થયું છે કે કેમ ? આપની સયમયાત્રા નિરાબાધ છે કે કેમ ? અને આપણું શરીર, ઈન્દ્રિય, નેઈન્દ્રિયની ઉપાધિથી રહિત છે કે કેમ ? આ પ્રમાણે સયમયાત્રા અને શરીરના સબ ધમાં કુશળતા પૂછીને શિષ્ય ફરીથી કહે છે કે - હે ક્ષમાશ્રમણ ! મારાથી
१- 'निनकठोरकरशिरसा' अत्र प्राण्यङ्गत्वादेकवद्भाव । २- 'भवताम् ' अत्र 'कृत्याना परि वा' (२२३७१) इति कर्रारि पष्ठी । ३- 'कान्त' भारे छ ।
