________________
राजप्रशीय पत्रे
३
मघमघायसानगन्धोछूताभिरामं - कालागुरुः प्रचरकुन्दुरुष्का - तुकः एते धूपविशेषाः तेषां अचित्तवृपानां यो घमघायमानः - अनिशयितो गन्धः तस्य उपतेन - प्रसरणेनाभिरामं - रमणीयम्, सुगन्धवर गन्धितम् - उत्तमगन्धवासितम् अत एव गन्धवर्तिभूर्त - गन्धगुटिकासदृर्श, दिव्यम् सुरवराभिगमनयोग्यं कुर्वन्ति, न स्वयमेव कुर्वन्ति किन्त्वन्यैरपि कारयन्ति कृत्वा कारयिला च मित्र-सीघ्रमेव उपशाम्यन्ति-तत्करणक्रियातो निवर्तन्ते, उपशम्य व श्रमणो भगवान् महावीरः तत्रैव उपागच्छन्ति, उपागम्य श्रमण भगवन्तं महावीरं त्रित्यः-वारत्रयं यावत् यावत्पदेन आदक्षिणप्रदक्षिणं शिर आवर्तमञ्जलिं कृत्वा वन्दन्ते नमस्यन्ति' इत्येषां सङ्ग्रहः, चन्दित्वा नमस्थित्वा च श्रमणस्य भगवतो महा वीरस्य अन्तिकात् - समीपाद, श्राम्रशालवनात् चत्यात् प्रतिनिष्क्रामन्ति-प्रतिको डाला. इससे वहां बहुत अधिक गंध का वातावरण फैला गया. इससे वह स्थान ऐसा रसणीय वन गया. कि मानों यह गंध की एक विशाल गुटिका हैं इस प्रकार करके और करवा के वे अपने इस कार्य से शीघ्र ही निवृत्त हो गये. निवृत्त होकर फिर वे वहां पहुँचे जहां श्रमण भग वान् महावीर वीराजमान थे. वहां पहुँच कर उन्होंने उन श्रमण भगवान महावीर को तीन बार आदक्षिण प्रदक्षिण पूर्वक बन्दना किया. इसमें उन्होंने दोनों हाथों की अंगुलियों के दश नग्व आपस में जुड जावे ऐसी अंजलि बनाई और उसे दक्षिणकर्ण भाग से लेकर शीर पर तीन चार वामकर्ण तक घुमाया. तीन बार घुमाकर फिर उन्होंने बन्दना की प्रभु को नमस्कार किया. बन्दना नमस्कार करके फिर वे सब के सब श्रमण भगवान महावीर के पास से और उस आम्रशालनन नामक उद्यान से चल दिये. चलकर अपनी उसी
८२
જ્યાં
પ્રવર કુંદરુષ્ટ ધૂપ અને અચિત્ત તુરુષ્ક ધૂપ નાખ્યા. જેથી ત્યાં ખૂબજ તીવ્ર ગંધનું વાતાવરણ પ્રસરી ગયું. એથી તે સ્થાન એવું રમણીય ખની ગયું કે જાણે તે મેાટી સુગંધની મેાટી શુટિકા (ગાળી) ન હાય ! આ પ્રમાણે કરીને અને કરાવીને તે પોતાના કથી જલ્દી નિવૃત્ત થઈ ગયા. નિવૃત્ત થઇને પછી તે શ્રમણ ભગવાન મહાવીર ત્રિરાજમાન હતા. ત્યાં પહેાંચીગયા ત્યાં પહોંચીને તેમણે તે શ્રમણ ભગવાન મહાવીરની ત્રણ વખત આદક્ષિણા પ્રદક્ષિણા કરી. આમાં તેમણે બંને હાથેાની આંગળીઓના દશેકશનખા પરસ્પર જોડાઈ જાય એવી રીતે અંજલી બનાવી. અને તેને જમણા કાનના ભાગથી લઈને મસ્તક ઉપર ત્રણ વખત ડાખા કાન સુધી ફેરવી. ત્રણ વાર ફેરવીને તેમણે શ્રમણ ભગવાનને વન્દન તેમજ નમસ્કાર કર્યા. વન્દન અને નમ સ્કાર કરીને પછી તેઓ સવે શ્રમણ ભગવાન મહાવીરની પાસેથી અને તે આમ્રશાલ