________________
प्रमैयद्योतिका टीका प्र.१० सू.१५१ जीवानां अष्टविधत्वनिरूपणम् १४९१ जोगिणीणं भंते०१ जहन्नेणं अंतोमुहत्तं उकोसेणं तिन्नि पलि. ओवमा पुषकोडी पुहुत्तममहियाई एवं अणूसे मणूसी देवे जहा नेरइए देवी गं अंते० ? जहन्नेणं दसवाससहस्लाई उकोसेणं पणपन्न पलिओमाई सिद्धे णं भंते ! सिद्धेत्ति ? गोयमा! साईए अपजवलिए! रइयस्तणं भंते! अंतरं कालओ केवञ्चिरं होइ ? गोयमा जहन्नेणं अंतोसुहत्तं उक्कोसेणं वणस्सइ कालो। तिरिक्ख जेणियस्तणं अंते! अंतरं कालओ ? जहन्नेणं अंतोमुहुत्तं उकोसेणं लागरोवमलयपुहुत्तं साइरेगं तिरिक्खजोगिणीणं भंते ! अंतरं कालओ केवचिरं होइ ? गोयमा ! जहन्नेणं अंतोसुहत्तं उकोसेणं वणस्सइकालो । एवं मणुस्लल वि मणुस्सीए वि देवस्त वि देवीए वि सिद्धस्सणं भंते! अंतरं० साई यस्स अपज्जवसिंपल णत्थि अंतरं। एएसिणं भंते ! नेरइयाणं तिरिक्खजोणियाणं तिरिक्खजोणिणीणं मणू. सावं लणूसीणं देवाणं देवीणं सिद्वाणय कयरे कयरेहितो १० गोयमा ! सव्वत्थोवा मणुस्लीओ मणुस्सा असंखेज्जगुणा नेरझ्या असंखेजगुणा तिरिक्खजोणिणीओ असंखेज्जगुणाओ देवा संखेज्जगुणा देवीओ संखेजगुणाओ सिद्धा अणंतगुणा तिरक्खजोणिया अणंतगुणा । सेत्त अविहा सव्वजीवा पन्नत्ता ॥सू ० १५१॥
छाया-तत्र येते-एवमुक्तवन्तोऽष्टविधाः सर्वजीवाः प्रज्ञप्तास्ते खल्वेवमुक्तवन्तः तद्यथा-आमिनिवोधिकज्ञानिनः श्रुतज्ञानिनः अवधिज्ञानिनः मनःपर्यवज्ञानिनः केवलज्ञानिनः सत्यज्ञानिनः श्रुताज्ञानिनः विभङ्गज्ञानिनः । आभिनिवोधिकज्ञानी खल भदन्त ! आभिनिवोधिक ज्ञानीति कालतः कियच्चिरं भवति ? गौतम ! जघन्येनान्तर्मुहुर्तयुत्कर्षेण षट् पष्टिः सागरोपमाणि सातिरेकाणि, एवं श्रुतज्ञान्यपि । अवधिज्ञानी खलु भदन्त ! ? जघन्येनैकं समयमुत्कर्पण पट् पष्टिः सागरोपमाणि सातिरेकाणि । मनःपर्यवज्ञानी खलु भदन्त०! जघन्येनैकं समयमुत्कपेण देशोना पूर्वकोटिः। केवलज्ञानी खलु भदन्त ! साद्यपर्यवसितः, मत्यज्ञानी खलु भदन्त !० मत्यज्ञानी त्रिविधः प्रज्ञप्तः तद्यथा-अनादिकोवाs