________________
मुनिकुमुदचन्द्रिका टीका, कालीचरितम्
२४९ अस्थि उटाणे कम्मे बले वीरिए पुरिसक्कारपरक्कमे सद्धा धिई संवेगे वा ताव मे सेयं कल्लं जाव जलंते अज्जचंदणं अजं आपुच्छित्ता अज्जचंदणाए अज्जाए अब्मणुन्नायाए समाणीए संलेहणाझूसणाझुसियाए भत्तपाणपडियाइक्खियाए कालं अणवकंखमाणीए. विहरेत्तएत्ति कटु एवं संहिता कल्लं जेणेव अज्जचंदणा अज्जा तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता अज्जचंदणं अज्जं वंदइ णमंसइ, वंदित्ता णमंसित्ता एवं क्यासी-इच्छामि णं अज्जाओ तुब्भेहि अब्भणुण्णायाए समाणीए संलेहणा जाव विहरेत्तए। अहासुहं देवाणुप्पिया! मा पडिबंधं करेह । तओ काली अज्जा अज्जचंदणाए अब्भणुण्णाया समाणी संलेहणाझूसणाझूसिया जाव विहरइ । सा काली अज्जा अज्जचंदणाए अंतिए सामाइयमाइयाई एक्कारस अंगाई अहिज्जित्ता बहुपडिपुन्नाई अट्ठ संवच्छराई सामण्णपरियागं पाउणित्ता मासियाए संलेहणाए अप्पाणं झसेत्ता सट्रि भत्ताइं अणसणाए छेदेत्ता जस्सहाए कीरइ नग्गभावे जाव चरिमुस्सासनीसासेहिं सिद्धा ॥ सू० ७॥ [कालीणामं पढमज्झयणं समतं]
॥टीका ॥ . .. 'तए णं' इत्यादि । 'तए णं तीसे कालीए अजाए अण्णया कयाई ततः खलु तस्याः काल्या आर्याया अन्यदा कदाचित् 'पुबरत्तावरत्ताकाले' पूर्वरात्रापररात्रकाले-रात्रेः पश्चिमे भागे 'अयमज्झथिए' अयमाध्यात्मिको वक्ष्यमाणपकारक आत्मिकसंकल्पः संजातः, 'जहा खंदयस्स' यथा स्कन्दकस्य स्कन्दकऋषिवत् , 'चिंता' चिन्ता-चिन्तन; चिन्तास्वरूपमाह-'जाव अत्थि
तदनन्तर उन काली आर्या के हृदय में एकदिन पीछली रात को खन्दक के समान इस प्रकार विचार उत्पन्न हुआ कि मेरा
પછી તે કાલી આર્યાના હદયમાં એક દિવસ પાછલી રાત્રે નંદકની પેઠે એ વિચાર ઉત્પન્ન થયે કે-મારું શરીર તપસ્યાને કારણથી અત્યંત સૂકાઈ ગયું છે, છતાં