________________
२२४
अन्तकृत दशाङ्गसूत्रे
-
किं न जानामि इति वक्तुमसमर्थः, यतोऽहं यद् जानामि तदेव नो जानामि यन्न जानामि तदेव जानामि । 'तए णं' ततः खलु 'तं अमुत्तं कुमारं अम्मापय एवं वयासी कहं णं तुमं पुत्ता ! जं चैव जाणासि तं चैव न जाणासि, जं चैव न जाणासि तं चैव जाणासि ?' तमतिमुक्तं कुमारम् अम्बापितरौ एवमत्रादिष्टाम् - कथं खलु त्वं पुत्र ! यदेव जानासि यावत् तदेव न जानासि यदेव न जानासि तदेव जानासि ॥ सू० २७ ॥ ॥ मूलम् ॥
तए णं से अइमुत्ते कुमारे अम्मापियरो एवं वयासीजाणामि अहं अम्मताओ ! जहा जाएणं अवस्सं मरियव्वं न जाणाम अहं अम्मताओ ! काहे वा कहिं वा कहं वा केच्चिरेण वा ? न जाणामि अहं अम्मताओ ! केहिं कम्मा
यहि जीवा नेरइयतिरिक्खजोणियमणुस्सदेवेसु उववज्जंति, जाणामि णं अम्मताओं ! जहा सएहिं कम्माययणेहिं जीवा नेरइय जाव उववति । एवं खलु अहं अम्मताओं ! जं चैव जाणामि तं चैव न जाणामि, जं चेव न जाणामि तं चैव जाणामि । इच्छामि णं अम्मताओं ! तुभेहिं अम्भणुपणाए जाव पवइत्तए । तए णं तं अइमुतं कुमारं अम्मापियरों जाहे नो संचाएंति बहूहिं आघवणाहिं जाव तं इच्छामि ते जाया एगदिवसमपि राजसिरिं पासेत्तए । तए णं से अइमुत्ते कुमारे अम्मापिउवयणमणुवत्तमाणे तुसिणीए संचिट्ठइ, अभिसेओं जहा महाबलस्स निक्खमणं जाव सामाइयमाइयाई एक्कारस अंगाई अहिजइ, बहूई वासाई सामण्णपरियाओ, गुणरयणं जाव विपुले सिद्धे ॥ सू० २८ ॥
हूँ' । मातापिता अतिमुक्तक कुमार के इस प्रकार के वचन सुनकर बोले - हे पुत्र ! यह क्या कह रहे हो-जो जानता हूँ उसको नहीं जानता, जिसको नहीं जनता हूँ उसको जानता हूँ
सू० २७ ॥ કૂમારનાં આ પ્રકારનાં વચન સાંભળીને ખેલ્યાં હે પુત્ર! આ શું કહે છે કે જે જાણું છુ તે નથી જાણુતા, જે નથી જાણતા તે જાણુ છુ (સ્૦ ૨૭).