________________
मुनिकुमुदचन्द्रिका टीका अर्जुनानगारस्य सिद्धपदमाप्तिः
॥ मूलम् ॥
तए णं समणे भगवं महावीरे अण्णया कयाई रायगिहाओ णयराओ पडिनिक्खमइ, पडिनिक्खमित्ता बहिं जणवयविहारं विहरs । तए णं से अज्जुणए अणगारे तेणं ओरालेणं विउलेणं पयत्तेणं पग्गहिएणं महाणुभागेणं तवोकम्मेणं अप्पाणं भावेमाणे बहुपुण्णे छम्मासे सामण्णपरियागं पाउणs, अद्धमासियाए संलेहणाए अप्पाणं झूसे, तीसं भत्ताई अणसणाए छेदेइ, छेदित्ता जस्सट्टाए कीरइ जाव सिद्धे ॥ सू० २० ॥
२०७
॥ टीका ॥
:
'त णं इत्यादि । 'तर णं समणे भगवं महावीरे अण्णया कयाई रायगिहाओ णयराओ पडिनिक्खमड़, पडिनिक्खमित्ता वहिं जणवयविहारं विहरई ' ततः खलु श्रमणो भगवान् महावीरः अन्यदा कदाचिद् राजगृहान्नगरात् प्रतिनिष्क्राम्यति, प्रतिनिष्क्रम्य वहिर्जनपदविहारं विहरति । 'तए णं से अज्जुणए अणगारे' ततः खलु सोऽर्जुनकोऽनगारः 'तेणं तेन प्रसिद्धेन 'ओरालेणं' उदारेण = पधानेन 'विउलेणं' विपुलेन = विशालेन, 'पयत्तेणं' प्रदत्तेन = भगवता दत्तेन 'पग्णहिएणं' प्रगृहीतेन = उत्कृष्टभावतः स्वीकृतेन 'महाणुभागेणं' महानुभागेन = महान् अनुभागः = प्रभावो यस्य तत्तेन, 'तवोकम्मेणं अप्पाणं भावेमाणे' रागद्वेष से रहित हो उस भोजन का सेवन कर संयम - निर्वाह करने में लगे रहते ॥ सू० १९ ॥
अनन्तर किसी समय भगवान महावीर राजगृह नगर से बाहर निकल कर जनपद में विचर रहे थे । उस अवधि में उन महाभागी अर्जुन अनगारने भगवान के द्वारा दिये हुए, तथा उत्कृष्ट भावना से स्वीकृत, अत्यन्त प्रभावशाली उस उदार विपुल तपःकर्म से आत्मा को भावित करते हुए छ मास तक चारित्रતે ભેજનનુ સેવન કરી સયમ–નિર્વાહ કરવામાં તત્પર રહેતા ( સૂ૦ ૧૯ )
પછી કોઇ સમયે ભગવાન મહાવીર રાજગૃહનગરથી બહાર નીકળી જનપદમાં वियरी रह्या हता, ये अवधिभां ते महाभागी सर्जुन अनगारे ते उहार, वियुस, ભગવાને આપેલ તથા ઉત્કૃષ્ટ ભાવનાથી સ્વીકારેલ અત્યંત પ્રભાવશાલી તપથી