________________
१८०
अन्तकृतदंशाङ्गसूत्रे थिए ५' अयमाध्यात्मिकः ५-प्रार्थितश्चिन्तितः कल्पितो मनोगतः संकल्पः । 'समुप्पण्णे' समुत्पन्नः, ‘एवं खल्लु अहं वालप्पभिई चेव मोग्गरपाणिस्स भगवओ' एवं खलु अहं वालप्रभृत्येव मुद्गरपाणेभंगवतः इष्टरूपस्य, 'कल्लाकल्लिं जाव वित्ति' कल्याकल्यि यावद् वृत्तिं 'कप्पेमाणे' कल्पयन् प्रतिदिनं तत्सेवां विधाय जीविकार्थ राजमार्गे पुष्पविक्रय कुर्वाणो विहरामि । 'तं जइ णं, मोग्गरपाणिजक्खे इह' तद् यदि खलु मुद्गरपाणियक्ष इह 'संनिहिए होते। संनिहितो भवेत् , ' से णं किं ममं एयारूवं आवत्तिं पावेजमाणं' स खलु किं माम् एतद्रूपामापत्ति प्राप्नुवन्तं 'पासते' पश्येत् , 'तं नत्थि णं मोग्गरपाणिजक्खे' तन्नास्ति खलु मुद्गरपाणियक्षः 'इह संनिहिए' इह संनिहिता= समीपस्थः, 'सुव्वत्तं तं एस कटे' सुव्यकं तदेपः तस्मादेप यक्षः काष्ठमेव न तु यक्षः ॥ सू० ७ ॥ . . . ॥ मूलम् ॥
तए णं से मोग्गरपाणिजक्खे अजुणयस्स मालागारस्स अयमेयारूवं अज्झत्थियं जाव वियाणेत्ता अज्जुणयस्स मालागारस्स सरीरयं अणुप्पविसइ, अणुप्पविसित्ता तडतडस्स लगे। यह देख कर अर्जुनमाली के हृदय में इस प्रकारका विचार उत्पन्न हुआ कि मैं बाल्यकाल से ही प्रत्येक दिन अपने इष्ट मुद्गरपाणि यक्षकी पूजा करता आ रहा हूँ। इनकी पूजा कर लेने के बाद ही आजीविका के लिये सडक के किनारे फूल बेचने के लिये जाता हूं और फूल बेचकर निर्वाह करता हूँ। आज मुझे ऐसा सन्देह होता है कि यदि मुद्रपाणि यक्ष यहा होते . तो क्या वे इस प्रकार की आपत्ति में पडे हुए मुझको देख सकते थे? इसलिये यही निश्चय होता है कि यहा मुद्गरपाणि यक्ष संनिहित नहीं है, अपितु यह काष्ठमात्र है ॥ सू० ७ ॥.... હૃદયમાં એ વિચાર ઉત્પન્ન થયે કે હું બાલ્યકાળથીજ હમેશાં મહારા ઈષ્ટ મુદુગરપાણિ ચક્ષની પૂજા કરતો રહું છું. તેની પૂજા કરી લીધા પછી જ આજીવિકા માટે સડકની બાજુએ ફલ વેચવા માટે જાઉં છું અને ફૂલ વેચીને નિર્વાહ કરું છું. આજ મને એવા સંદેહ થાયે છે કે જે મુદુગરપાણિ યક્ષ અહીં હોત તે શું આ પ્રકારની આપત્તિમાં પડેલે મને તે જોઈ શકત? માટે એ નિશ્ચય થાય છે કે અહીં સુગરપાણિ યક્ષ. ४०४२ नथी, परंतु माता ३४ 2. ( सू०-७). ..
