________________
मुनिकुमुदचन्द्रिका टीका, गजसुकुमालविषये कृष्णस्य अरिष्टनेमेश्व संवादः १०९ 'साहिए णं कहा गयसुकुमालेणं अणगारेणं अप्पणो अट्टे' साधितः खलुः कृष्ण ! गजसुकुमालेन अनगारेण आत्मनोऽर्थः = हे कृष्ण ! गजसुकुमालेन अनगारेण मोक्षप्राप्तिरूप आत्मनोऽर्थः साधितः । तए णं से कहे वासुदेवे ar ago एवं वयासी' ततः खलु स कृष्णो वासुदेवः अर्हन्तमरिष्टनेमिमेवमवादीत् - 'कहणं भंते ! गयसुकुमालेणं अणगारेणं साहिए अप्पणो अ कथं खलु भदन्त ! गजसुकुमालेन अनगारेण साधित आत्मनोऽर्थः १ ॥ सू० ३२ ॥ ॥ मूलम् ॥
तए णं अरहा अरिनेमी कण्हं वासुदेवं एवं वयासीएवं खलु कण्हा ! गयसुकुमाले णं अणगारे मम कलं पुवाबरहका समयंसि वंदइ णमंसइ, वंदिता णमंसित्ता एवं वयासी - इच्छामि णं जाव उवसंपजित्ताणं विहरइ ! तर णं तं गयसुकुमालं अणगारं एगे पुरिसे पासइ, पासित्ता आसुरुते जाव सिद्धे । तं एवं खलु कण्हा ! गयसुकुमालेणं अणगारेणं साहिए अप्पणो अहे । तए णं से कण्हे वासुदेवे अरहं अरिनेमि एवं वयासी - केस णं भंते! से पुरिसे अप्पत्थिय'पत्थए जाव परिवजिए, जे णं ममं सहोदरं कणीयसं भायर गयसुकुमालं अणगारं अकाले चेव जीवियाओ ववरोविए । तर णं अरहा अरिनेमी कण्हं वासुदेवं एवं वयासी - माणं कण्हा ! तुमं तस्स पुरिसस्स पदोसमावज्जाहि, एवं खलु कण्हा ! तेणं पुरिसेणं गयसुकुमालस्स साहिज्जे दिने ॥ सू० ३३ ॥ कहा- हे कृष्ण ! गजसुकुमार अनगारने जिस अर्थ के लिये संयम को स्वीकार किया था उसने उस आत्मा के अर्थ को सिद्ध कर लिया है। यह सुनकर कृष्ण वासुदेवने आश्चर्ययुक्त होकर पूछाहे भदन्त ! उन्होंने किस प्रकार अपने अर्थ को सिद्ध कर लिया || सू० ३२ ॥
પ્રકારે કહ્યું—હે કૃષ્ણ ! ગજસુકુમાલ અનગારે જે હેતુ માટે સંયમનો સ્વીકાર કર્યાં હતા તે હતુ તેમણે સિદ્ધ કરી લીધા છે. કૃષ્ણ વાસુદેવે આશ્ચર્ય યુકત થઈને પૂછ્યુંलहन्त! ते ४६ रीते पोतानो अर्थ सिद्ध उरी सीधे ? सू० ३२)