________________
७२
उपासकदशास्त्र प्रकाशमासादयति, एमयमपि तेल-वत्ति स्थानीयया आयताऽपरपर्यायाद्धर्या, शिखा-स्थानीययोदारता-गम्भीरतादिरूपया दीप्त्या च सपनो निर्वातस्थानस्थानीयया मदाचारमर्यादापालनादिरूपयाऽपरिभृततया च सपन्न समुज्ज्वलतीति हेतुताऽमन्छेदकधर्मस्याऽऽढयता-दीप्त्यपरिभूततेतत्रितयनिष्टस्यैकस्य सत्वान्न तृणा रणिमणिन्यायेन प्रत्यक्षानुमानाऽऽगमशब्देपु प्रामाण्यमित्र प्रत्येक हेतुता प्रदीपवदेव ॥ ३॥
मूलम्-तस्स ण आणंदस्स गाहावइस्स चत्तारि हिरण्णकोडीओ निहाणपउत्ताओ, चत्तारि हिरण्णकोडीओ वुड्डिपउत्ताओ, चत्तारि हिरण्णकोडीओ पवित्थरपउत्ताओ, चत्तार वया दसगो. साहस्सिएण वएण होत्था ॥४॥
छाया तम्य खलु आनन्दस्व गायापतेश्चतस्री हिरण्यरोटयो निधानप्रयुक्ता, प्रकाशित होता है, वैसे ही आनन्द गाधापति, तेल और बत्तीके समान आढयता अर्थात् ऋद्विसे, शिखा की जगह उदारता गभीरता आदिस और दीप्तिसे युक्त होकर, वायुरहित स्थानके समान मर्यादाका पालन आदिरूप मदाचार से तथ पराभवरहितपनसे सयुक्त होकर तेजस्विता धारण करता था। अत आढयता दीप्ति और अपरिभृतता, इन तीनाम रहनेवाला हेतुनाऽवच्छेदक धर्म एक है, इस कारण तृणारणिमणि न्याय से प्रत्यक्ष, अनुमान और आगम शब्दोंमे प्रमाणताके ममान प्रत्यक (सिर्फ आढयता, सिर्फ दीप्त, या केवल अपरिभूतता) को हेतु नहा मानना चाहिए ॥३॥
તેમ આનદ ગાથાપતિ, તેલ અને દીવેટની પેઠે આઠયતા અર્થાત્ ઋથિ શિખાની જગ્યાએ ઉતારતા ગભીરતા આદિથી, અને દીનિથી ચુકત થઈને વાયુરહિત સ્થાનની સમાન મર્યાદાના પાલન અદિપ સદાચારથી તથા પરાભવરહિતપણે અપરિભૂતતા, એ ત્રણેમાં રહેલે હેતુસાવચ્છેદક ધર્મ એક છે તે કારણથી તૃણ રણિમણિ ન્યાયે પ્રત્યક્ષ, અનુમાન અને આગમ શબ્દોમાં પ્રમાણુતાની પડે પ્રત્યેકને (માત્ર આઢયતા, માત્ર દીપ્તિ અથવા કેવળ અપરિભૂતતા-એ એકને) હિતુ માન નહીં છે કે તે , -१-अयम् आनन्दगायापति ।
