________________
-
-
-
जगारधामृतव पिणी टी० अ० १४ तेवलिपुत्रप्रधानचरितवर्णनम् ५५ स लेखनया आत्मान जुष्ट्वा पप्ठि भक्तानि अनशनेन छित्त्वा, बालोइयपडिकता' आलोचित मनिक्रान्ता 'समाहिपत्ता' समाधिप्राप्ता कारमासे पाल कृत्वा अन्यतरेषु देवलोकेषु देवतया उपपन्ना । सू०८ ॥ घासाणि मामनपरियाग पाउणइ, पाउणित्ता मासियाए सलेहणाए अत्ताण झोसेत्ता सहिभत्ताइ अणसणाए छेदित्ता आलोयपडियकता समारिपत्ता, कालमासे काल किच्चा अण्णतरेसु - देवलोएस्सु देवत्ताए उववण्णा ) इस प्रकार सुव्रता आर्यिका के द्वारा कही गई वह-पोटिला बहुत अधिक हष्टतुष्ट हुई। बाद में वह ईशान कोणमें गई । वहां जाकर उसने अपने हाथों से शरीर पर रहे हुए आभरण, माल्य एव अल कारों को उतार दिया। उतार कर अपने आप पंचमुप्टिक देशों का लुचन किया-लुचन कर फिर वह जहां सुव्रता आर्या थी वहां आई। आते ही उसने उन्हें वन्दना एव नमस्कार करके फिर वह इस प्रकार बोली-हे भदन्त ! यह लोक जरा मरण आदि दु.खों से प्रज्वलित हो रहा है, इस प्रकार से देवानदा की तरह यह सुव्रता आर्या के पास दीक्षित हो गई। यावत् उसने ११ अगों का अध्ययन भी कर लिया। पहुत वर्षो तक श्रामण्य पर्याय को पालन किया। प्रीतिपूर्वक अन्त में एक मास की सलेखना धारण कर ६०, भक्तों का अनशन द्वारा छेद वासाणि सामनपरियागं पाउणइ, पाउणित्ता मासियाए सलेहणाए अत्ताण झोसेत्ता सहि भत्ताद अणसणाए छेदिचा आलोइयपडिक्कता समाहिपत्ता, कालमासे काल किच्चा अण्णतरेसु देवलोएम देवताए उववण्णा)
આ રીતે સુવ્રતા આર્થિકા વડે આજ્ઞા અપાયેલી પદિલા ખૂબ જ હાઈતુષ્ટ થઈ ગઈ ત્યારપછી તે ઈશાન કોણ તરફ ગઈ અને ત્યાં જઈને તેણે પિતાના હાથથી જ શરીર ઉપરના આભરણે, માળાઓ અને અલ કારને ઉતાર્યા અને ઉતારીને પોતાની મેળે જ પાચ મુઠી કેશનુ લુચન કર્યું લુચન કર્યા પછી તે જ્યા સુત્રતા આર્યા હતી ત્યા આવતી રહી ત્યાં આવીને તેણે તેમને વદન અને નમસ્કાર કર્યો, ૧દના અને નમસ્કાર કરીને તે આ પ્રમાણે વિનતી કરવા લાગી કે હે ભદન્ત ! આ સ સાર જરા (ઘડપણ) મરણ વગેરે દુખોથી સળગી રહ્યો છે આ રીતે પદિલા દેવાન દાની જેમ સુનતા આની પાસે દીક્ષિત થઈ ગઈ અને અનુક્રમે તેણે અગિયાર અગોનુ અદાયન પણ કરી લીધુ તે ઘણા વર્ષો સુધી ગ્રામરય પર્યાનું પાલન કર્યું છેવટે પ્રીતિપૂર્વક એક ચાની લેખના ધારણ કરીને અનશન વડે સાઠ ભક્તોનું છેદન કયા
