________________
अनगारधर्मामृतव पणो टी० अ० १६ द्रौपदीचरितनिरूपणम ५०७ प्रविश्य पद्मनाभस्य राज्ञो वामेन पादेन 'पायपीट' पाठपीठम् सिंहासनसलग्नसोपानम् जाक्रम्य कुन्ताग्रेण लेख पत्रिका ' पगामेहि ' अर्पय देहि अर्पयित्वा 'विवलिय ' त्रिवलिका रेखात्रययुक्ता 'मिउडि ' भ्रकुटि-णिडाले ' ललाटे 'साहट्टु' संहृत्य-उम्नीय 'आमुमत्ते' आशुरुप्तः शीघ्र क्रोधाविष्ट: ' रु?' रुप्टः 'कुद्वे' क्रुद्धः 'कुपिए ' कुपितः चडि किए' चाण्डिक्यितः-रोपयुक्तः, एवमवादीत्-ह भो ! पद्मनाभ ! 'आत्थियपत्थिया' अभार्थितमाथित !-मरणवाञ्छक ! 'दुरतपतलक्षण ।' दुरन्तप्रान्तलक्षग ! पूर्व व्याख्यातमेतत् , पायपीढ अकमित्ता कुत्तग्गेण लेह पणामेहि, तिवलियं भिउडि णिडाले साहट्टु आसुस्ते टेकुद्धे कुविए चडिक्किए एव वयासी हो पउमणाहा अपत्थियपत्थिया! दुरतपतलक्खणा! हीणपुण्णचाउद्दसा! सिरिहिरि धो परिवजिया। अज्ज ण भवसि किन्न तुम ण याणासि, कण्हस्स वासुदेवस्स अहवण जुद्वसज्जे णिगच्छारि) रथ को रोककर वहां स्थापित कर-दारुक सारथि को बुलाया बुलाकर के उससे ऐसा कहाहे देवानुप्रिय तुम जाओ-अमरकका राजधानी में जाओ वहां जाकर पद्मनाभ राजाके पादपीठको वाम पादसे आक्रमित कर कुन्त (भाला)के अग्रभाग से उसे पत्रिका दो देकर के अपनी भृकुटी को भालपर चढा. कर, इकदम गुस्से में आकर, रुष्ट, कुपित एव क्रुद्ध होकर क्रोध के आवेश से तम तमाते हुए तुम उससे ऐसा कहों-अरे ओ पद्मनाभ। अप्राधित प्रार्थित ' मरणवान्छक- दुरतप्रान्त लक्षण ! मोलुम होता है पाएण पायपीढ अहमित्ता कुत्तग्गेण लेह पणामेहि, तिवलिय भिउर्दि गिडाले साहट्ट आसुरुत्ते रुठे कुटे कुपिए चडिक्किए एवं व्यासी ह भो पउमणाहा ! अपस्थियपत्थिया ! दुरतातलरखणा ! हीणपुण्णचाउसा । सिरि हिरिधी परिवज्जिना । अज्ज ण भरसि किन तुम ण याणासि, कण्हस्स बासुदेवस्स अहवण जुद्धसज्जे णिगन्छाहि)
રથને ઊભે રાખીને, ત્યાં જ રથને મૂકીને દારૂક સારથિને બોલાવ્યો અને બોલાવીને તેને આ પ્રમાણે કહ્યું કે હે દેવાનુપ્રિય ! તમે અમરકકા રાજધાનીમાં જાઓ અને ત્યાં જઈને પદ્મનાભ રાજાના પાદપીઠને ડાબા પગથી આકમિત કરીને કુતના અગ્ર ભાગથી તેને પત્રિકા આ પત્રિકા આપીને તમે પિતાની ભમ્મર ચઢાવીને, એકદમ લાલચોળ થઈને રૂ, કુપિત અને કૃદ્ધ થઈને ક્રોધના આવેશમાં આવીને તેને આ પ્રમાણે કહો કે અરે એ પાનાભ! અપ્રાર્થિત પ્રાર્થિતા મરણ વાછક ! હુરત પ્રાત લક્ષ' (નીચ
