________________
५०६
देर हप्ण वासुदेवमेवमादी-17 मावी , ततोऽमा पश्चमिः पाण्ट साधम् आत्मपष्टस्य पाणा रथानां यामागार्गनित गणो वाम देवचतुरहिणी सेना मतिरिमगति, प्रनिसिय पश्यामि पाई मारमात्म पप्ठ परभीत्यर्षणममुट गमध्यन ' या' गनिन-गलनि व्यति प्रज्य यौपामरसा रानपानी, गोगामाया अप्रोगन नागोपागन्छति, उपागत्य रच स्थापयति, स्थापयिता नायक सारविन्दयति, पित्रा एवं मवादी-गच्छ खलु च देशानुभिय । अमरकारानपानीमनुनिश, अनु
स्वयपी द्रौपदी देवी को यहा से चापिस ले आऊंगा । अथवा में स्वय ही द्रौपदी देवी को लेने के लिये जाऊंगा तय उन मुस्थित देव ने कृष्ण वासुदेव से इस प्रकार कहा-अच्छो ऐमा सी रो-इस प्रकार कह फर उसने आत्म पष्ट के करों रयो को रघणसमुद्र में मार्ग वितरित कर दिया। तय कृष्णवासुदेव ने अपनी चतुरगिणी सेना को वरास वापिस कर दिया वापिस कर फिर चे पाच पांडवों के साथ हो रया को-१ एक अपने रथको और पांच पायोंके रथों को लेकर लवणसमुद्रक भीतरसे रोकर चलने लगे। चलते २ चे जरा अमरकका राजधानी थाऔर उसमें भी जहां वह अग्रोधान था वहां परेचे। (उवाग्गच्छित्तारह ठवेइ) वहा पहुँच कर उन्होने अपने रथ को रोक दिया-(ठवित्ता दास्य सारहिं सदावेह, सदायित्ता एव क्यासी गच्छह ण तुम देवाणुप्पिया। अमरककारायहाणी अणुपविमारि२, पउमणाभस्स रपणो वामेण पारण ત્યાં જઈને હુ જાતે જ દ્રપદી દેવીને ત્યાંથી પાછી લઈ આવીશ એટલે કે હુ જાતે જ દ્રપદી દેવીને લેવા માટે જઈશ ત્યારે તે સુસ્થિત દેવે કૃષ્ણ વાસુદેવને કહ્યું કે સારૂ, આમ જ કરે આ પ્રમાણે કહીને તેણે આત્મષણના છએ રથને લવણ સમદ્રમાં રસ્તે આવે ત્યારપછી કર્ણ-વાસુદેવે પોતાને ચતુરાગિણી સેનાને ત્યાંથી પાછી વળાવી દીધી અને પાછી વળાવીને તેઓ પાચ પાડવાની સાથે છએ રથને-એક પિતાના રથને અને પાચ પાડાના રથાને લઈને લવણું સમુદ્રની વચ્ચે થઈને પસાર થવા લાગ્યા આમ પસાર થતા તે જયા અમરક કા રાજધાની અને તેમાં પણ જ્યા તે અગ્રોદ્યાન હતુ ત્યા પહાખ્યા (स्वागच्छित्ता रह ठवेइ) त्या पायान तभा पाताना २थने असे :
(उविचा दारुय सारहिं सद्दावेइ, सदावित्ता एव व्यासी, गाउह ग तुम देवाणुप्पिया ! अमरकका रायहाणी अशुपविसाहि २
वामेणं
