________________
मनगारधर्मामृतवर्षिणी टी० स० १६ पदो
ફેર
छाया -- इदमेव निर्ग्रन्थ मान सत्यम् अनुत्तर, कैनलिक, प्रतिपूर्ण, नैयायिक, सशुद्ध, शल्यकर्त्तन, सिद्धिमार्गः, मुक्तिमार्गः, निर्याणमार्गः, निर्वाणमार्गः, अवितथम्, अमन्दिग्धम्, अन स्थिता जीवाः सिद्ध्यन्ति, गुध्यन्ते, मुच्यन्ते, परिनिर्वान्ति, सर्व दुखानामन्त कुर्वन्ति ।
अन्यच्च -- इम च ण सव्वजगजीवरक्खणदयट्ठाए पावयण भगवया सुकदिय " इति ( प्रश्न० सवर० )
छाया- इद च ग्लु सर्वजगज्जीवरक्षणदयार्थाय प्रवचन भगवता सुकथितम्' इति ।
धर्मध्यानस्याऽऽज्ञाविधयादि भेदेन चातुविंध्य प्रदर्शयता भगवता - पाधान्यादाज्ञाविचयः प्राथम्येन प्रोक्त |
भावार्थ - इस का स्पष्ट है। इसमें सूत्रकार ने मुख्यरूप से यही यात प्रकट की है कि इस निर्ग्रन्य प्रवचन मार्ग में स्थित जीव अष्ट कर्मोका विनाश कर सिद्धदशासपन्न हो जाते हैं । इस अवस्थाकी प्राप्ति होना ही जीवों के समस्त दुःखों का विनाश है।
अन्यच - इमं च ण सव्वजगजीवरक्खणट्ट्याए पावयण भगवया सुकहिय " इति - ( प्रश्न संवर० )
इस प्रवचन की प्ररूपणा करने का श्री तीर्थकर प्रभु का यही एक उद्देश रहा है कि समस्त ससारीजन इस प्रवचन के अभ्यास से सर्व जगत के जीवों की रक्षा करे और उनकी दया पालें ।
ध्यान का वर्णन करते हुए भगवान ने उस ध्यान के ४ भेद कहे हैं । उनमें धर्मध्यान के आज्ञाचिचय आदि जो ४ पाये प्रकट किये આ કથનના ભાવાથ સ્પષ્ટ છે આમા ખાસ કરીને સૂત્રકારે એ જ વાત સ્પષ્ટ રીતે બતાવી જે આ નિગ્રંથ પ્રવચન માગમા સ્થિત જીવ અષ્ટ કમેનિા વિનાશ કરીને સિદ્ધિ દશા સપન્ન થઈ જાય છે આ અવસ્થા મેળ વવી એ જ જીવેાના સઘળા દુખને વિનાશ છે
अन्यच्च - इम च ण सव्व जगजीवरक्त्रणदययाए पावयण भगवया मुकहीय " इति - ( प्रश्न सवर० )
શ્રી તીર્થંકર પ્રભુને આ પ્રવચનની પ્રરૂપણા કરવાના. એ જ ઉદ્દેશ રહ્યો છે કે બધા સમારીજના આ પ્રવચનના અભ્યાસથી જગતના સર્વે જીવેાની રક્ષા કરે અને તેમની દયા પાળે
ધ્યાનનું વર્ણન કરતા ભગવાને તેના ચાર ભેદા ધર્મધ્યાનના આજ્ઞા-વિચય વગેરે ચાર ઉપભેદો સ્પષ્ટ
વર્ણવ્યા છે તેમા કરવામાં આવ્યા છે
