________________
अनगारधर्मामृतवर्षिणी टी० भ० ८ अदोनशत्रुनृपवर्णनम्
४३१
मवादीत् - हे स्वामिन् । एवं खलु अह मिथिलातो राजधानीत' कुम्भास्य राज्ञः पुत्रेण प्रभावत्पा देव्याजात्मजेन = नगजातेन, मल्लदत्तेन कुमारेण निर्विषय = देशान्निर्गन्तुम्=आज्ञप्तः सन् इह = अस्मिन स्थाने, हव्य =शीनम् आगत । तत् = तस्मात् हे स्वामिन् । इच्छामि खलु युष्माक वाहुच्छाया परिगृहीत' - भुजबलाश्रय गृहीत्वेत्यर्थ, यात् परिवस्तुम् अत्र - यानच्छब्देन - निर्भय, निरुद्विग्नः सन् सुख सुखेन, इतिनोभ्यम् । ततः खलु सोऽदीनशत्रूराजा, त चिनकरदारकमेवमवादीत् हे देवानुप्रिय ! =कुतः खलु स मल्लदत्तेन निर्विषय:- देशाद् हिर्गन्तुम्, ने उन से इस प्रकार कहा- एव खलु अर सामी | मिहिलाओ राय हाणीओ कुभगस्स रण्णो पुतेण, पभावईए देवीए अत्तण्ण मल्ल दिग्नेण कुमारेण निव्चिसए आणते समाणे इह हव्वमागए ) हे स्वामिन् । मिथिला राजधानी से वहा के कु भक राजा के पुत्र और प्रभावती के अगज मल्लदत्त कुमार से देश से निर्वासित किया गया यहा आये हैं ।
( त इच्छामिण सामी । तुम्भ बाहुच्छाया परिग्गहिए जाव परवसित्तर ) अतः हे स्वामिन् | मैं आपकी भुजच्छाया का आश्रय लेकर यहां रहना चाहते हैं । यहा " यावत् " शब्द से " निर्भयः " निरु द्विग्नः सन् सुख सुखेन " इस पाठ का सग्रह किया गया है । ( तण से अदीणसत्तू राया त चित्तगरदारय एव क्यासी - किन्न तुम देवाणु पिया | मल्ल दिन्ने निव्विस आणत्ते) उस की इस प्रकार बात सुनकर अदीन शत्रु राजा ने उस चित्रकर दारक से इस प्रकार पूछा
( एव वलु अह सामी ! महिलाओ रायहाणीओ कुभगस्स रण्णो पुत्त्रेण पभा वईए देवी जत्तएण मल्लदिन्नेन कुमारेण निच्चिसए जागचे समाणे इह हव्त्रमा गए) હું સ્વામીત્! મિથિલા રાજધાનીના પ્રભાવતી દેવીના ગર્ભથી જન્મ પામેલા કુંભક રાજાના પુત્ર મલદત્તકુમારે મને દેશવટો આપ્યા છે તેથી અહી તમારે શણું આવ્યે છુ
( त इच्छामिण सामी ' तुम वाहुच्छाया परिग्गहिए जाव परिवसित्तए ) એથી હે સ્વામી! હું તમારી બાહુ૰ાયાના આશ્રયમા અહી રહેવા ચાહું છું અઠ્ઠી यावत् ' पहथी ' निर्भय 'निरद्विग्न] सन् सुस सुसेन '
"
આ પાઠને ઞગ્રહ કરવામા આવ્યે છે
तरण से अढीण सत्तूराया त चित्तगरदारय एव क्यासी किन तुम देणु पिया | मल्लदिन्ने निव्विसए आणते )
આ વાત સાભળીને અદીનરાત્રુ રાજાએ ચિત્રાદ્વારકને આ પ્રમાણે કહ્યુ
