________________
अमृतर्पणी टीका अ० ५ शुरुपरिनाजक दीक्षानिरूपणम्
रूपणा जनितानन्तससारित्वापत्तेः । उत्पाटय यत्रैव स्थापत्यापुत्रोऽनगारस्तत्रै पागच्छति, उपागत्य मुण्डोभूत्वा यावत् मनजितः दीक्षां गृहीतवान् । सामायि कादीन्येकादशाङ्गानि चतुर्दशपूर्माणि अधीतेस्म । तदा शुक्रस्य सार्थभूताः सहस्रपरिवाजका अपि दीक्षा गृहीतवन्त । ततस्तदनन्तर खलु स्थापत्यापुत्रोऽनगार सहस्र तदानी दीक्षितान् सहस्रमनगारान् शुकस्य शिष्यतया वितरति दत्तवान् । ततः खलु स स्थापत्यापुन' सोगन्धिकाया नगर्याः नीलाशोत् नीलाशोकना मकादुधानात् प्रतिनिष्क्रामति, निर्गच्छतिस्म, प्रतिनिष्क्रम्य निर्गत्य वर्जिनपदविहार देशमध्ये विहार विहरति करोतिस्म ॥ २५ ॥
११५
जहा स्थापत्यापुत्र अनगार विराज मान थे वहा गया- ( उवागच्छित्ता मुडे भवित्ता जाव पव्ड समाहपमाइया चउदमपुण्याह अहिज्जह) जाकर वह मुडिन हो उनके पान दीक्षित हो गया। सामायिक आदि ग्यारह अङ्गो को और नतुर्दश पूर्वोको उसने उनके पास पढा । शुक के साथ रहे हुए उन १ हजार परिव्राजको ने भी भगवती दीक्षा धारण करदी | (तएण धावचा पुत्ते सुयस्स अणगारसहस्म सीसत्ताए वियरइ) स्थापत्यापुत्र अनगार ने इन १ एक हजार साबुओ को शुक परिब्राजक का शिष्य बना दिया । (तएण से बावच्चापुत्ते सोगंधिओ नीला सोयाओ पनि मह, पडिनिक्वमित्ता वहियो जणवयविहार बिहरह) इसके बाद स्थापत्यापुत्र अनगार उस नौगधिका नगरी से, नीला शोक उद्यान से निकले और निकल कर बाहर जनपदों में बिहार करने लगे || सू० २५ ॥
"
પણા જ છે. પેાતાની શિખાનુ સુચન કરીને શુક રિવાજક જ્યા
પુત્ર અનગાર હતા ત્યા गया समाइयमाइय इ चउरमाइ
પત્યા ( उवागच्छित्ता भुडे भनित्ता जवि पत्रइए aloons ) યા જઈને મુ ડિન થઇને તેમની પાસેથી દીક્ષા મેળવી લીધી સામયિક વગેરે અગિયાર અગે ને તેમજ ચતુ`શ પૂર્વાને તેણે સ્થાપત્યાપુત્ર અનગાર પાસે રહીને અભ્યાસ કર્યાં શુદ્ર ની સાથે રહેન રા એક હજાર પરિવાજએ પણ ભાગવતી દીક્ષા स्वीजरी सीधी (तरण थानच्यापुत्ते सुयस्त अणगारसहस्स सोसत्ताए वियरइ ) સ્થાપત્યાપુત્ર અનગારે તે એક હજાર સાધુઓને શુ પિરાજકના જ શિષ્યે મનાવ્યા ( उण से थावच्चापुत्ते सोग धियाओ नीलासोयाओ पfsनिक्ख मइ, पडिनिस्यमिता दहिया जणत्रयविहार विहारइ ) त्या जाह न्याय त्यापुत्र અનગર સૌગધિકા નગરી અને નીવાગે ઉનની બહાર થઈને બીજા જન પદ (વેશ) મા વિહાર કરવા નીકળ્યા ! સુત્ર ૨પ ॥
