________________
११२
साताधर्मकथाम ___ अप स्थापत्यापुत्रो धर्मकथा स्थयतिस्म । ननु यीशी धर्मकथा भगवतोप दिप्टेति जिज्ञामायामाह-'धम्माहा भाणियच्या ' इति । धर्मकथा भणितव्या औपपातिकसूत्रोक्ता धर्मकथान पाया सा चोपासम्दशास्त्रस्यागारधर्मसनी बनीटीकाया मया विस्तरतो व्याख्याता ततोऽजगन्तव्या ॥ २४ ॥
मूलम्-तएणं से सुए परिवायए थावच्चापुत्तस्स ऑतिए धम्म सोच्चा णिसम्म एवं वयासो-इच्छामि णं भते । परिव्वायगसहस्सेणं सद्धिं सपरिवुडे देवाणुप्पियाणं अतिए मुडे भवित्ता पव्वइत्तए, अहासुहं जाव उत्तरपुरस्थिमे दिसीभाए तिडडय जाव धाउरत्ताओ य एगंते एडेइ, एडित्ता सयमेव सिह उप्पाडेइ, उप्पाडित्ता जेणेव थावच्चापुत्ते अणगारे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता मुडे भवित्ता जाव पवइए सामाइयमाइयाइ चउदसपुवाइ अहिज्जइ । तएणं थावच्चापुत्ते सुयस्स अणगारसहस्सं सीसत्ताए वियरइ । तएण से थावच्चापुत्ते सोगधियाओ नीलासोयाओ पडिनिक्खमइ, पडिनिक्खमित्ता वहिया जणवयविहार विहरइय ॥ सू० २५ ॥ कथा सुनाई । किस प्रकार की धर्म कथा स्थापत्या पुत्र ने शुक परिव्राजक को सुनाई सो यह कथा औपपातिक सूत्र में वर्णित हुई है । वही कथा यह समझनी चाहिये । उपासकदशांगमूत्र की जो अगारधर्म स जीवनी टीका है उसमे मैने इस कथा को विस्तार से व्याख्यात किया है। सूत्र ॥ २४ ॥
પત્યા પુત્ર અનગારે જે ધર્મકથા શુક પરિબાજોને કહી સંભળાવી તેનું વર્ણન “પપાતિક સૂત્ર” માં કરવામાં આવ્યું છે જિજ્ઞાસુઓએ તે ત્યાથી જાણી લેવી જોઈએ “ઉપાસકદશા સૂત્ર” ની અગારધર્મસ છવની ટીકામાં ५६ मे मा ४थानु सरित२ पान यु छ ।सूत्र । २४ "॥