________________
६१७
अनगारधर्मामृतवर्षिणीटीका अ२ स. ८ देवदत्तवर्णनम्
मुलम्--तएणं से पंथए दासचेडे तओ मुहुर्ततरस्स जेणेव देवदिन्ने दारए ठविए तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता देदिन्नं दारगं तंसि ठाणंसि अपासमाणे रोयमाणे कदमाणे विलवमाणे देवदिन्नस्स दारगस्स सव्वओ समंता मग्गणगवेसणं करेइ करिता देव दिन्नस्स दारगस्स कत्थइ सुई वा खुइं वा पउत्ति वा अलभमाणे जेणेव सए गिहे जेणेव धण्णे सत्थवाहे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता धणं सत्थवाहं एवं बयासी-एवं खलु सामी ! भद्दा सत्थ वाही देवदिन्नं दारयं पहायं जाव मम हत्थंसि दलयइ, तएणं अहं देवदिन्नं दारयं कडीए गिण्हामि गिण्हित्ता जाव,सग्गणगवेसणं करेमि त न णजइ णं सामि !देवदिन्ने दारए केणइ हये वा अवहिए वा अवखित्ते वा पायवडिए धण्णस सत्थवाहस्स एयरुटुं निवेदेइ, तण से धण्णे सत्थवाहे पंथयदासचेडयस्स एयमटुं सोचा णिसम्म तेण य महया पुत्तसोएणाभिभूये समाणे परसुणियत्तेव चंपगपायवे धसत्ति धरणीतलसि सव्वंगेहि सन्निवइए, तएणं से धण्णे सत्थवाहे तओ मुहुत्तरस्ल आसत्थे पच्छागयपाणे देवदिन्नस्स दारगस्स सव्वओ समता मग्गणगवेसणं करेइ देवदिन्नस्स दारगस्स कत्थइ सुई वा खुई वा पउत्तिं वा अलभमाणे जेणेव सए गिहे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता महत्थं पाहुडं गेण्हइ, गेण्हित्ता जेणेव नगरगुत्तिया तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता तं महत्थं पाहुडं उचणेड, उवणित्ता एवं क्यासी एवं खलु देवाणुप्पिया! मम पुत्तभदाए भारियाए अत्तए देवदिन्ने नाम दारए इट्टे जाव उंबरपुष्कंपिव दुलहे सवणयाए किमंग