________________
৪২৪
भगवतीमत्रे संवेहं च जाणेजा संखेज्जवासाउय० तहेव नवरं ठिइं अणुवंधं संवेहं च उभओ ठिईए जाणेज्जा ९। जइ मणुस्स० असंखेज्ववासाउयाणं जहेब णागकुमाराणं उद्देसे तहेव वत्तव्वया। नवरं तइयगमए ठिई जहन्नेणं पलिओव, उक्कोसेणं तिन्नि पलि. ओवमाइं। ओगाहणा जहन्नेणं गाउयं उक्कोसेणं तिन्नि गाउयाई, सेसं तहेव । संवेहो से जहा एत्थ चेव उद्देसए असंखेजवासाउयसन्निपंचिंदियाणं। संखेजवासाउयसन्निमणुस्से जहेव नागकुमारुद्देसए । नवरं वाणमंतरे ठिई संवेहं च जाणेज्जा । सेवं भंते ! सेवं भंते ! ति ॥सू० १॥
॥चउवीसइमे सए वावीसइमो उद्देसो समत्तो॥२४-२ छाया-वानन्यन्तराः खल भदन्त ! कुत उत्पद्यन्ते ? किं नैरयिकेभ्य उत्पद्यन्ते? तिर्यग्योनिकेभ्य उत्पद्यन्ते ? मनुष्येभ्य उत्पद्यन्ते देवेभ्यो बोत्पद्यन्ते ? एवं यथैव .नागकुमारोदेशके असंज्ञि० तयैव निरवशेषम् । यदि संक्षिपञ्चेन्द्रिय यावत् असंख्येयवर्षायुष्कसंज्ञिपञ्चेन्द्रियतिर्यग्योनिकः खलु भदन्त ! यो भन्यो वानव्यन्तरेषु उत्पत्तुं “स खल भदन्त ! कियत्कालस्थितिकेपु उत्पधेत ! गौतम ! जघन्येन दशवर्षसहस्रस्थितिकेषु, उत्कर्षेण पल्योपमस्थिति केषु । शेपं तदेव यथा नागकुमारोद्देशके यावत् कालादेशेन जघन्येन सातिरेका पूर्वकोटिः दशभिर्वर्ष सहस्ररम्यधिका, उत्कर्षेण चत्वारि पल्योपमानि, एतावन्तं यावत्कुर्यात् ।। स एव जघन्यकाल. स्थितिकेषूत्पन्नः यथैव नागकुमारणं । द्वितीयगमे वक्तव्यता ।२। स एवोत्कर्षकाळ. स्थितिकेफ़्त्पन्नो जघन्येन पल्योपमस्थितिकेषु उत्कर्षेणाऽपि पल्पोपमस्थितिकेषु एपैव वक्तव्यता.। नवरं स्थितिः तस्य जघन्येन पल्योपमम् उत्कर्षेण श्रीणि पल्योपमानि, संवेधः जघन्येन द्वे पल्योपमे, उत्कर्षेण नसारि पल्पोपमानि, एवावन्तं कालं यावस्कुर्यात् । ३ । मध्यमगमकानयोऽपि यथैव नागकुमारेषु पनि मेषु त्रिषु गमकेषु तदेव यया नागकुमारोहेशके । नवरं स्थिति संवेधं च जानीयात् संख्येयवर्षायुष्क० तथैव नवरं स्थितिमनबन्धं संवेधं च उभयोः स्थित्या जाना यात् । ९ यदि मनुष्य० असंख्येयवर्षायुष्काणां यथैव-नागकुमाराणामुद्देशके तमेव
