________________
-
-
___ मंगवतीसूत्रे तच्च मानसं अतो यानि अन्यान्यपि मानसदुःखानि तानि शोकेनोपलक्षितानि भवन्ति, ततश्च हे भदन्त जीवानां किं जरा अथ च शोकश्च भवतीति प्रश्नः। भगवानाह-'गोयमा' हे गौतम ! 'जीवानां जरा वि सोगे वि' जीवानां जरापि शोकोपि-जीवानां जरापि भवति.अथ च शोकोपि भवति । 'से केपट्टेणं भते एवं वुच्चइ नाव सोगे वि' तत्केनार्थेन भदन्त एवमुच्यते यावत् जरापि शोकोपि। भगवानाह-'गोयमा' हे गौतम ! जे ण जीवा' ये खलु जीवाः 'सारीरं वेयणं वेएंति' शारीरम् शरीरसंवन्धि शरीरद्वारा वा वेदनं दुःखम् वेदयन्ति अनुभवन्ति 'तेसिं णं जीवाण' तेषां खलु जीवानाम् 'जरा जरा भवतीति 'जे णं जीवा' ये खलु जीवाः, 'माणसं वेयणं वेएंति' मानसं मनःसंवन्धि वेदनं दुख वेदयन्ति अनुभवन्ति 'तेसिं गं जीवाणं' तेषां खलु जीवानाम् 'सोगे' शोको भवतीति । है जो कि यहां शोक से उपलक्षित हुए हैं वे सब होते हैं ? इस प्रश्न के उत्तर में प्रभु ने कहा-'गोयना' जीवाणं जरा वि सोगे वि' हे गौतम ! जीवों को जरा भी होती है और शोक भी होता है। पुनः गौतम ने प्रभु से पूछा 'से केणष्टेणं भते एवं बुच्चह, जाव सोगे वि' हे भदन्त ! आप ऐला किस कारण से कहते हैं कि जीवों के जरा और शोक होते है ? इसके उत्तर में प्रभुने कहा-गोयमा ! हे गौतम ! 'जेणं जीवा सारीरं वेयण वेएंति' जो जीव शारीरिक-शरीर संबंधी-अथया शरीर द्वारा-वेदन को दुःखको-अनुभव करते हैं तेसिणं जीवाणं जरा' उन जीवों को जरा होती है, 'जेणं जीवा', जिन जीवों को 'माणसं वेयणंएंति तेसिणं जीवाणं सोगे' तथा जिन जीवों के मानसिक-मन: संबंधि-वेदन-दुःख-का वेदन होता है उनके शोक होता है। जिन
બનાવવામાં આવ્યા છે. તે તમામ થાય છે? આ પ્રશ્નના ઉત્તરમાં પ્રભુ
छ:-" गोयमा! जीवाणां जरा वि सोगे वि" गौतम ! वान જરાપણું હોય છે. અને શેક પણ હોય છે ફરી ગૌતમસ્વામી પૂછે છે કે“से केणदेणं भंते ! एवं वुचइ, जाव सोगे वि" मग ! मा५ सदु । માટે કહે છે કે જેને જરા અને શેક હેય છે તેના ઉત્તરમાં પ્રભુ કહે. छ “गोयमा!" गौतम ! “जे ण जीवा सारीर वेएण वेएंति"२१ शरी२ समधी अथवा श२२ द्वारा मनो अनुभव रे छे “ तेसिंण जीवाण' जरा" याने १२१ (वृद्धावस्था) थाय छे. “जेणं जीवा माणसं वेएणं वेदेति तेसिं णं जीवाणं सोगे" तथा २७वान भानसि वहन અખનો અનુભવ થાય છે. તેને શોક થાય છે જે જીને મન હતું